Vanmorgen las ik dit artikel in op spitsnieuws.nl. Zo’n soort verhaal heb ik wel vaker gelezen, het snel afvallen via een afvalkamp en vervolgens weer aankomen. Maar de reacties die op dit artikel werden gegeven hebben me diep geraakt, ik ben geschokt door de negatieve uitlatingen en de onwetendheid.
Artikel Spitsnieuws: Meisje is grootste jojo
Georgia Davis is met haar 216 kilo de dikste tiener van Engeland. Dat terwijl ze maanden terug nog de helft van haar lichaamsgewicht verloor tijdens een duizenden ponden kostend afvalkamp.
De dame begon op jonge leeftijd met veel eten na de dood van haar vader. “Ik at om me beter te voelen en daarna voelde ik me slecht en at ik nog meer”, vertelt ze tegen The Daily Mail. Haar dokter vertelde haar op een gegeven moment dat ze 120 kilo moest afvallen, omdat ze anders snel zou overlijden.
Dieetkamp
Ze volgde negen maanden lang een dieetkamp in Amerika voor 3.600 pond per maand. Dit werkte, want in die tijd bracht ze haar gewicht terug naar 114 kilo. Ze stond op dat moment goed in het leven en beloofde dat ze zelf nog eens 40 kilo ging afvallen.
Dat liep niet zoals gepland. De nu 17-jarige Davis begon weer met eten en nu weegt ze zelfs meer dan haar oude record. De doktoren vinden het een wonder als ze in haar huidige situatie veel ouder dan twintig wordt, terwijl ze op haar magerste punt een levensverwachting van 80 jaar had. Davis zoekt nu professionele hulp. “Ik weet dat ik me binnenkort waarschijnlijk dood eet, maar ik kan er niks aan doen.” Ze vergelijkt haar probleem met een alcohol- of drugsverslaving.
Bron: spitsnieuws
Enkele reacties op spitsnieuws:
Deed the fat bitch maar aan een drugsverslaving dan was ze ook niet zo moddervet geweest!
Altijd maar weer afschuiven op dat het een verslaving is en dat ze er niets aan kunnen doen. Tuurlijk wel! Beetje wilskracht en je komt er wel, slappe figuren. Dit geld voor roken, drinken, eten, etc. Je kan overal mee stoppen als je maar wilt en doorzettingsvermogen hebt.
“Ik weet dat ik me binnenkort waarschijnlijk dood eet, maar ik kan er niks aan doen.”
Nou meid, als je er zo tegenaan kijkt, zal het ook wel zo zijn.
Overstappen van frikadellen op cocaïne, en weg is je probleem!
Al met al gewoon de schuld van mama. Als mama geen eten koopt, waar gaat ze zich dan mee volproppen?
Gadverdamme wat een zeug!
Niet kunnen stoppen met vreten…………slappe hap!
Ik ben helemaal stil van deze reacties, wat afschuwelijk. Deze mensen begrijpen echt niet wat het is om een eetverslaving te hebben. Denken ze werkelijk dat dit meisje zelf schuldig is aan haar overgewicht. Het is verschrikkelijk voor haar om na afgevallen te zijn, weer zo terug te vallen.
Door deze reacties realiseer ik me weer hoe veel er nog moet gebeuren. Dik zijn staat in onze maatschappij voor lelijk, dom, slap enzovoort. Veel mensen denken dat minder eten en meer bewegen de oplossing is, gewoon even doorzetten. Dit maakt dat veel mensen met overgewicht zichzelf ook slap vinden en denken dat ze te weinig wilskracht hebben.
Ik heb in mijn groepen mensen met ontzettend veel wilskracht en als het alleen om wilskracht zou gaan, zo overgewicht niet zo’n probleem zijn. Een goed voorbeeld is Oprah Winfrey, als iemand alles in kan zetten om op een gezond gewicht te komen is zij het wel. Toch lukt het haar ook niet en ze is toch een vrouw met veel wilskracht.
Eten, overgewicht en afvallen heeft met veel meer factoren te maken. Eten is gezellig, troost, gewoonte, afleiding en ga zo maar door. Kinderen leren dat eten kan troosten (ze zijn gevallen en krijgen een snoepje), dat eten gezellig is (in het weekend met chips op de bank), dat eten een beloning is (een zakje snoep bij een goed rapport). Het meisje in bovenstaand artikel kon niet omgaan met haar verdriet en zocht haar troost in eten. Omdat ze niet wist hoe ze anders met haar gevoelens om kon gaan.
Ik hoop dat er meer begrip en acceptatie komt voor kinderen en mensen met overgewicht. Dat het niet gaat om alleen maar minder eten en meer bewegen, maar dat er gewerkt moeten worden aan zelfbeeld, zelfvertrouwen, omgaan met emoties enzovoort. Op zoek naar de oorzaak van eetgedrag en de kern aanpakken.
Mijn eerdere reactie via mindz:
Bij het kopiëren van de foto van spitsnieuws, ontdekte ik dat de foto de volgende naam heeft:
dikkeshit.
Heeft iemand van de redactie van Spits deze foto zo genoemd? Wat afschuwelijk.
Eerdere reactie via Mindz:
Fiene van Loock – (2010-11-04 13:27)
Lieve Angele, wat een gruwelijke reacties inderdaad! Vind het om te huilen… Bewijst alleen maar hoe ontzettend veel werk er aan de winkel is. En dat jij met je prachtige missie niet mag opgeven een stem te zijn voor al die mensen die hier slachtoffer van zijn, onder lijden…
Ik zou zeggen: ga dapper en moedig voort met wat je doet!
Liefs Fiene
Eerdere reactie via Mindz:
Eric Verberne – (2010-11-04 13:59)
Hallo Angele, ik heb ook dat artikel gezien. Eerst bij de Telegraaf en later op andere media sites. Overal staan dit soort vreselijke hatelijke en discriminerende uitspraken. Er is inderdaad nog veel, heel veel te doen voordat mensen met een overgewicht geaccepteerd worden. Het is intriest om te lezen dat er nog steeds zoveel onwetendheid maar vooral onwil is over overgewicht.
“Minder eten en meer bewegen”. Als dat alles wat er aan schorte dan was er geen miljarden industrie die geld verdiend aan alle mensen die wanhopig proberen om van hun overgewicht af te komen. Goed dat je dit artikel geplaatst hebt en ik steun je geheel in deze queste.
Groetjes,
Eric
Eerdere reactie via Mindz:
Rita Zeelenberg – (2010-11-04 14:24)
Kun je nagaan waar mensen met overgewicht tegenop moeten boksen. Er is vaak al van alles aan de hand met hun zelfvertrouwen en in plaats van ondersteuning uit de buitenwereld krijgen ze alleen maar meer kritiek te verwerken (als je uitlatingen als in de Spits overigens nog kritiek kunt noemen, ‘uitschelden’ en ‘vernederen’ passen eigenlijk beter).
Dit levert dus een vicieuze cirkel op, waar nauwelijks meer uit te komen is. Opnieuw een pleidooi dus voor het toevoegen van de component ‘voelen’ naast ‘ eten en bewegen’ als peilers voor het gezond omgaan met gewicht.
Mijn eerdere reactie via Mindz:
Angele Bakker – (2010-11-04 14:26)
Lieve Fiene en Eric,
Dank voor jullie reactie. De krachten moeten gebundeld worden, er is nog heel veel te doen. Dus laten we blijven oproepen voor respect en begrip.
Groetjes Angele
Mijn eerdere reactie via Mindz:
Angele Bakker – (2010-11-04 14:38)
Lieve Rita,
Wat een mooie reactie en oh zo waar. Op deze manier is het nog moeilijker voor mensen die niet voldoen aan het schoonheidsideaal (en volgens mij is dat 95% van de mensen) zichzelf en hun omvang te accepteren.
Mooi hoe je beschrijft dat het component voelen meegenomen moet worden. Dit is de essentie die veel mensen (nog) niet begrijpen.
Groetjes Angele
Eerdere reactie via Mindz:
Rita Jaberg – (2010-11-04 14:42)
Angela,
Ik walg met je mee, wat een domme reactie’s!
Ga door met je goede werk!
Groetjes Rita Jaberg
Opvoedcoach
Eerdere reactie via Mindz:
Marja van der Schoor – (2010-11-04 14:50)
Wat afschuwelijk liefdeloos en zonder enig respect, al die reacties op dit meisje. Terwijl het zo in-en-in triest is…
Bijna alle soorten verslaafden kunnen behalve op hulp tegenwoordig ook wel op enig begrip of mededogen rekenen, drugsverslaafden, alcoholisten, noem maar op. Maar o wee, als je rookt of als je teveel eet, dan ben je opeens vogelvrij, een paria, eigen schuld dikke bult… Een vreemd en ook heel triest onderscheid, ik begrijp niet waar dat vandaan komt.
Goed dat er mensen zijn zoals jullie die proberen die liefdeloze en respectloze publieke opinie hierover te veranderen!
Eerdere reactie via Mindz:
Lia – (2010-11-05 15:27)
Ik vermoed dat veel van de reacties ook voortkomt uit angst (daarmee praat ik het overigens niet goed, integendeel). Drugs- en alcoholverslavingen zijn wat dat betreft minder angstaanjagend dat een eetverslaving: eten moet je, iedere dag. Met eten kom je iedere dag in aanraking. Van drugs en alcohol kun je wegblijven, maar van eten niet. En de gevolgen van een eetverslaving zijn voor de buitenwereld moeilijk verborgen te houden. Een eetverslaving is iets wat iedereen kan overkomen en wellicht de meest eenvoudig te ontwikkelen verslaving… want eten is er. Altijd.
Als het voor een heroïne verslaafde zo gemakkelijk zou zijn als ‘gewoon niet meer een shot nemen’, dan zouden er geen afkickklinieken meer nodig zijn. Maar iedereen verwacht klaarblijkelijk wel dat dat voor iemand geldt die verslaafd is als eten. Waarbij het allang niet meer gaat om het eten an sich, maar een middel om de pijn te verdoven.
En het stigmatiserend effect van overgewicht zal ongetwijfeld verdere escalatie van een eetverslaving in de hand werken.
Eerdere reactie via Mindz:
mooijezelfzijn – (2010-11-09 16:25)
Ik hoorde eens een meisje bij Ophra Winfrey zeggen: “sinds ik afgevallen ben is mijn vader veel liever voor me:” Er ligt hier ook een grote rol bij ouders die hun kinderen niet accepteren voor wie ze zijn, omdat ze niet aan het ideaalbeeld voldoen.
Hoe moeilijk is het als je zo minderwaardig wordt behandeld om goed voor jezelf te zorgen en je lichaam voedsel te geven in plaats van vulling? Je bent tenslotte toch niets waard!!
Ik hoop dat veel mensen door dit verhaal wakkergeschud worden.