Ik denk dat houden van jezelf het belangrijkste is wat er is. Je komt alleen op de wereld en je sterft alleen, in de tussentijd heb je het hier te doen… Maar wat dan? Ik vind het soms heel ingewikkeld, wat is het doel van het leven? Waarom ben ik hier? Wat heb ik hier te doen? Allemaal vragen waar ik geen antwoord op heb.
Vooral genieten!
De laatste tijd besef ik vooral dat ik het leuk wil hebben, mooie herinneringen wil maken, het goed wil hebben. Dit heeft alles te maken met het ervaren van de vergankelijkheid van het leven. Ik wil nog heel lang leven en genieten. Het leven wordt leuker naarmate ik meer van mezelf hou, als ik de bevestiging niet meer in de buitenwereld zoek, maar in mezelf.
Mezelf terug roepen
Regelmatig lukt dit niet, wil ik horen van anderen dat het goed is wat ik doe, wil ik advies, bevestiging en ga zo maar door. Het voordeel is dat ik het tegenwoordig eerder herken, dat ik mezelf dan even terug kan roepen. Dan neem ik de tijd om te ervaren wat je gebeurt en wat ik echt nodig heb, in plaats van uit gebrek te reageren.
Verslaafd aan liefde
Het boek van Jan Geurtz, verslaafd over liefde, geeft me heel veel inzicht in dit onderwerp. Hij schrijft dat houden van jezelf alleen spontaan kan ontstaan als je leert ophouden met zelfafwijzing. En niet als trucje om van je problemen af te komen.
De essentie is dus Ophouden met zelfafwijzing en het realiseren van volmaakte natuur.
Mildheid
Voor mij is de essentie dat alles oké is, wat er ook gebeurd en wat ik ook doe. Op momenten dat ik zie dat ik bevestiging zoek, realiseren dat ik het doe, maar het niet veroordelen. Want dat is veroordeling op veroordeling en dat brengt me verder van mezelf. Mild zijn is de sleutel, ik ben helemaal goed zoals ik ben!