Dit weekend was ik op een evenement waarin het ging om jezelf presenteren. Wat al snel duidelijk werd was:
Het gaat alleen om uiterlijk.
De zaal zat vol en het leek alsof de meesten erg enthousiast waren. Een NLP-achtige aanpak waarin de focus was; je kunt alles bereiken als je maar je best doet.
Als je maar je best doet…
Dat is nou net de weg waar ik van af aan het gaan ben. Want is dat wel zo, dat als je echt je best doet dat alles te bereiken is? Waarom bereikt de een het wel en de ander, die net zo hard werkt, niet? Ik was weer terechtgekomen in een zaal met zoekers. Dus ben ik er in de eerste pauze stiekem vandoor gegaan.
De maakbaarheid van het leven?
Ik heb zelf ook NLP gedaan en ik geloof nog steeds dat bepaalde methoden en technieken je absoluut kunnen helpen. Maar hoe maakbaar is jouw leven? Is het misschien zo dat je helemaal niet zoveel invloed hebt als je denkt? Is het niet enorm frustrerend om te ervaren dat je steeds meer, beter en anders wilt?
Je systeem went vrij snel aan nieuwe dingen, dus als je rijk wordt (of slank), dan blijkt dat je al snel hieraan went en dit tot je nieuwe standaard maakt, waardoor je weer op zoek gaat naar beter.
Niet meer persoonlijk maken
Het bereiken ligt niet in de buitenwereld, maar in jezelf. Als jij kunt ervaren dat het leven helemaal goed is zoals het is, ga je meer genieten. Kun je ervaren, voelen en beleven zonder dingen anders te willen?
We willen alleen maar het geluk en plezier, maar dit kun je vooral ervaren omdat er ook ongeluk en verdriet is. Door deze dingen niet meer persoonlijk te maken, kun je het ervaren en mag het er allemaal zijn.
NU
Een weg die mooi is, maar oefening vergt. Ik ben er nog lang niet, maar het klopt heel erg met waar ik altijd al mee bezig ben geweest; Lekker in je lijf, tevreden met jezelf, mildheid en acceptatie.
En ik hoef nergens heen, het is helemaal goed zoals het NU is.