Deze vraag kreeg in Augustus van Harry en Lisette Gras. Ik heb Harry in 2016 geïnterviewd voor mijn serie Vibe. Omdat ik hem super inspirerend vind, hij werkt in met daklozen/verslaving/psychiatrie. Mensen die vergeten worden door de samenleving. Hij doet dit met zoveel passie, dat ik al vaker had gezegd dat ik een keer met hem mee zou willen lopen.  Maar om nou gelijk naar Boekarest te gaan was wel een hele stap.

Mijn innerlijke ja volgen

Maar na een gesprek met Harry en Lisette merkte ik mijn enthousiasme toenemen. Dit zou een unieke reis worden, die mij veel zou kunnen brengen. Een land bezoeken waar dingen zo anders zijn en ervaren hoe goed we het hier hebben, dat is iets wat ik niet eerder heb gedaan. Ik gaf mezelf nog wat tijd om hier over na te denken, omdat ik goed wil voelen of het klopt voor mij. Maar die innerlijke ja bleef en ik besloot mee te gaan.

Medereizigers en huiswerk

 

Een aantal weken geleden heb ik mijn medereizigers ontmoet en ik wist meteen dat ik een goede keuze heb gemaakt, wat een inspirerende mensen. Ondertussen kregen we regelmatig huiswerk, een film die we zouden moeten kijken (hors normes – een absolute aanrader) en een opdracht dat we iets gaan vertellen over een inspirerende persoon die we kennen, op een plek in Boekarest. Mijn eerste reactie is dan ‘dat weet ik niet hoor, daar heb ik geen zin in’. Maar al snel kwam er iemand in me op en kon ik er ook een plaats bij vinden. Hier zal ik later meer over vertellen.

Leven onder de grond

Inmiddels heb ik me een beetje verdiept in de armoede in Boekarest. Het is ongelofelijk wat ik nu al heb gezien. Er wonen mensen onder de grond, omdat ze dakloos  zijn en het daar warm is (zie film). Er werken mensen in instellingen die geen salaris krijgen. Een leven waar ik me niks bij kan voorstellen.  

Ik ga deze week video’s maken over wat we beleven, ik hoop ook tijd te vinden om af en toe te bloggen. Ik ga er open in en ben heel benieuwd wat deze week gaat worden.

Wil je me volgen, volg me dan op Facebook en/of Instagram