Afvallen met behulp van lijstjes met wat wel en niet mag is echt verleden tijd. Veel diëtisten en gewichtsconsulenten (professionals) geven mensen voorlichting over wat gezond is en wat niet. Cliënten krijgen lijstjes mee van verboden producten. Maar deze cliënten hebben vaak al tientallen diëten gevolgd en weten zelf inmiddels heus wel wat gezond is en wat niet.
Wat doet zo’n lijstje met je? Het lijstje benadrukt goed en fout. Het zorgt ervoor dat je nog meer en nog scherper onderscheid maakt in goed en fout voedsel. En als je dan een keer fout voedsel eet, voel je je schuldig. En wat doe je dan? Juist, nog meer eten.
Alles wat niet mag, is aantrekkelijk. Op het moment dat je jezelf verbiedt om chips te eten, kun je vaak aan niks anders meer denken dan aan chips. Een aantal dagen of weken houd je dat best vol. Om uiteindelijk jezelf te buiten te gaan aan enorme chipspartijen.
Weg met die lijstjes dus. Wat professionals wél kunnen doen is samen met de cliënt onderzoeken waarom deze zich zo stort op bepaald voedsel. Op zoek naar de oorzaak en vervolgens bekijken hoe hier anders mee om te gaan.
Wanneer een cliënt bijvoorbeeld een emotie-eter is, heeft een dieet sowieso geen zin. Op het moment dat er namelijk iets emotioneels gebeurt, wordt het dieet vaak overboord gegooid. In plaats daarvan kan de cliënt beter leren om anders met zijn/haar emoties om te gaan.
Het wordt hoog tijd dat professionals inzien dat eten in veel gevallen het probleem niet is. Te veel eten is eigenlijk altijd een gevolg van iets. En dus zal de oorzaak onderzocht en aangepakt moeten worden. Het kan dus bijvoorbeeld heel verstandig zijn voor een professional om samen te werken met een psycholoog. Een multidisciplinaire aanpak blijkt in de praktijk vele malen succesvoller dan een enkelzijdige focus op het dieet.
Helemaal mee eens.
De “verbods”-lijstjes werken niet. Voorlichting over gezonde voeding, een beetje lief zijn voor jezelf, respect voor het eigen lichaam en een beetje geduld werken wel.
Yvon
Dat vertel ik mijn patiënten al jaren! Ze vinden het fijn om te horen maar lijstjes loslaten vinden ze erg moeilijk. Ze denken dat het een houvast is. Ze hebben niet in de gaten dat ze telkens in dezelfde valkuil vallen. Langdurige begeleiding help hier zeker bij omdat je patiënten kunt begeleiden wanneer ze in hun valkuil zitten en weer grijpen naar lijstjes.
Helemaal mee eens hoor. Focus op eten, en vooral wat wel en niet mag, werkt over het algemeen averechts. Toch blijft het heel lang in de hoofden van cliënten hangen, het is ahw echt ingeprent, aangepraat en gaat er niet zomaar uit, met alle gevechten in hoofd als gevolg. Dat levert weer negatieve stress op. Goed om daar met een cliënt aan te werken, al is het soms een lange weg, omdat het er nu eenmaal zo in zit. Het is helemaal niet vreemd dat mijn eerste gesprek altijd als gewichtsconsulent is, en de rest van het traject ben ik toch counsellor en psychosociaal therapeut (en weinig gewichtsconsulent).