Deelneemster Nooitmeeropdieet (Jessica) in Psychologie Magazine (december 2009):
Ik ben pas benaderd door Angèle, ja ‘de’ Angèle van Nooit meer op dieet. Zij was benaderd door het blad Psychologie Magazine. Ze zochten mensen die tussen de 30-50 kilo waren afgevallen. Toen Angèle netjes vroeg of ze mijn gegevens mocht doorgeven, dacht ik o leuk, ja hoor doe maar. Na het contact met Psychologie Magazine dacht ik o jee. Nu moet ik een interview gaan geven, en vooral veel over mezelf praten. En nog erger een fotoshoot. Ben ik hier wel klaar voor…..?!
Twijfel, twijfel. Toen ik eenmaal meer contact had met Psychologie Magazine werd me duidelijk dat ik een styliste, visagiste en een fotograaf kreeg voor die dag. Toen dacht ik, nou hun kunnen vast wel wat van mij maken. 😉
Het interview
Het interview was telefonisch. Ze stelde goede vragen. Ik had van alles opgezocht over wat ik allemaal had gevolgd. Besefte me wel dat het super veel was. Ik had het nog nooit allemaal achter elkaar gezien op papier. Na het interview, van bijna 2 uur, begon ik trots te raken. Ik had namelijk alles verteld wat ik wilde zeggen. En vooral hoe ik zei dat ik de toekomst goed in zag doordat ik nu allerlei leuke dingen aan het doen ben, maakte me blijer dan ooit. Ik besefte dat ik nu ook dingen aan het doen ben die ik echt leuk vind.
De fotoshoot
Eenmaal aangekomen was ik hun eerste die dag. Dus ik kreeg een korte rondleiding door het huis, en nadat de vrouwelijke fotograaf had ontbeten ging ze aan de slag met het licht. De verhalen over hun Ralph Lauren shoot in Milaan wekte bij mij erg hoge indrukken. Wauw, Milaan, Ralph Lauren, en nu…..ik hahaha.
Ik kreeg ondertussen ‘de’ make up op en mijn haar werd gedaan. Een super enthousiast team.
Toen werd het tijd om te verkleden, een beetje onwennig deed ik een blousje aan. Zelf zou ik deze nooit hebben uitgekozen, zwart is toch altijd wat veiliger dan rood met een ruitje! Na wat klemmen op mijn rug kwam er meer taille in. En daar sta je dan, klaar voor een kiekje. Een super lens, mega veel lichten en een team van dunne dames stonden om mij heen. Mijn haar werd geschut en lachen maar. Ik kreeg van de vrouwelijke hippe fotograaf allerlei tips om er beter op te staan. Nek naar voren strekken, kin naar beneden, borst vooruit, sierlijk staan. En dat allemaal in 1 keer natuurlijk. Na heel veel foto’s gemaakt te hebben, die ik ook kon zien op de computer uitvergroot, dacht ik eerst o ja dat ben ik. En toen ging ik direct weer kijken naar de ‘min’ puntjes. Terwijl het team vond dat ik straalde.
Maar na 2 uur hadden ze een aantal foto’s te pakken die hun geschikt vonden. Ik was het daar wel mee eens, ik dacht hun hebben ten slotte een goede kijk erop. Toen kwam ik de andere vrouw tegen (in totaal zijn er 5 mensen geïnterviewd), die was wat ouder, maar super dun! Ik dacht, die zal vast wel tegen de 50 kilo kwijt zijn. Toen ik het tegen mijn vriend zei, zei hij, maar jij hebt toch ook super veel bereikt. Alleen dringt dat nog niet tot je door. Waarop ik zei dat ik het blad ging afwachten met spanning. Dan zie ik het wellicht zelf.
En nu, ja nu afwachten. Het blad komt half december uit, editie januari (red: zie artikel hieronder).
Al met al vond ik het een mooie ervaring. Ik weet in elk geval dat ik geen model wil zijn. De ‘new and improved’ ik gaat half december wellicht wel heel erg trots zijn dat ze in een bekend blad staat met wat ze heeft bereikt.
Ik wil in elk geval Angèle bedanken! Super lief dat je aan me dacht. Het was een mooie ervaring. Ik ben erg benieuwd hoe ik half december reageer. Maar beetje bij beetje mag ik er wel meer zijn, en dat is toch zeker de goede richting die ik op wil!!
Jessica
