Spiri-time aflevering 4, Rosita zit in Engeland, dus deze keer met Tianne van Woudenberg.
We praten over wat spiritualiteit is , hoe volg je je hart, is succes een keuze, dankbaarheid en nog veel meer.
Luister hieronder naar de podcast / audio van Spiri-time 4
Hieronder de uitgeschreven tekst van Spiri-time 4
Welkom bij Spiri-Time!
Spiri-Time do ik normaal elke keer met
Rosita Belkadi, maar die zit in Engeland.
En nu zit ik met Tianne. Super leuk dat jij
Spiri-Time wilt doen!
Spiri-Time gaat over…
We moeten naar daar kijken, naar de camera!
Oh! Ja, ja! Oh, sorry.
Als je daar kijkt, kijk je naar beneden, maar
de webcam is wat verder weg gehangen, want
daar kan ik de vragen lezen.
Spiri-Time gaat over eigenlijk spirituele
zaken, maar ook over ondernemen vanuit
je hart.
Over intuïtie volgen naar wat dan ook,
naar alles, wat ons bezig houdt.
En de eerste vraag was eigenlijk, vonden
wij wel een leuke: “Wat is nou eigenlijk
spiritualiteit?”
Ja, dat zat ik met je te bedenken. Toen ik
dacht “Oh, Spiri-Time?”, spiritualiteit en
spiri vind ik echt een stom woord.
Ik weet niet waarom, een beter woord kan
ik ook niet bedenken, maar
dan dacht ik: “Ohja,
maar wat is dan spiritualiteit?” Is eigenlijk
wel een mooie vraag.
– Nou?
Nou, ik bedacht vanochtend onder de douche,
“Nou, eens kijken…”
Nee, ik… voor mij is spiritualiteit
eigenlijk een hoger bewustzijn.
Dus we hebben ons eigen bewustzijn en
het bewustzijn, dat er meer is en dat er
een hoger bewustzijn is en dat je daar
af en toe even bij kunt.
En iets meer ziet en voelt. En hoe eerder dat je
bewust bent. Het heeft heel veel met
bewust zijn te maken. Bewust zijn, dat
er een veel groter bewustzijn is, en een
heel groot universum is, waar we allemaal
onderdeel van uitmaken, waarin alles
verbonden is. En… Nou, dat is zo groot,
dat is een soort zoektocht om daar een beetje…
Je weg in te vinden. En, ja, dat we eigenlijk
een zoektocht en ook wel een…
Ik ervaar het ook wel als een soort…
Ja, hard werken, maar dat dat de
ontwikkeling is, om
steeds meer…
contact te maken met iets wat veel groter is,
dan ikzelf.
En is het dan zo he, want ik was vrijdag
bij de cursus van Rosita. En de mensen
die kijken, schrijf eens in de chat wat
jij vindt dat spiritualiteit is.
Dat vind ik leuk.
En toen zei ik tegen Rosita: “Ja, maar jij
bent veel spiritueler dan mij”.
Maar toen zei Rosita “Nee”, zei ze, “Want
dat heeft niets met spiritualiteit te maken.
Iedereen is spiritueel, maar dan heb je
het niet over mediumschap”. Dus het
intuïtieve, het doorkrijgen, zeg maar,
van boodschappen.
Daar zit het verschil in.
– Ja, dus ze zegt eigenlijk,
“Iedereen is spiritueel”.
– Oké. Wat zou zij dan over “spiritueel”
zeggen?
– Ja, wat zou… Dat is jammer, dat is jammer.
Misschien komt ze nog…
– Ja, ik denk dat ik wel begrijp, wat ze zegt.
Er zitten dus gradaties in bewustzijn?
Ja, want ik kijk… Spiritualiteit kan ook,
wat je zegt, een beetje een raar woord,
want ik, voor mij gaat het soms heel erg
over zweverig zijn, ofzo.
Dat je een beetje…
– Ja.
Een beetje naar de hemel zweeft en allerlei
vage dingen gaat doen.
Maar, ik vind het wel, het is ook gewoon
wat je zegt: verbonden zijn met alles en
geloven dat er meer is.
– Ja. Precies.
En toch ook wel voor mij, is bewustzijn
voor mijzelf, dus dat verbinden met dat
hogere bewustzijn met m’n eigen hogere
bewustzijn, met dat zeer grote bewustzijn.
Hoe doe je dat?
– Ja…
Nou, het makkelijkste antwoord daarop,
is eigenlijk de stilte opzoeken.
En naar binnen keren.
Daar vind ik, zeg maar, die toegang in
die stilte en in rust naar een breder venster,
en waar… Daar komen andere inzichten,
andere antwoorden.
Maar hoe voel je dan dat het anders is? Dan
dat je het gewoon nu zit te bedenken?
Nou, echt ik… Als je, als ik iets zit te
bedenken, dan voel ik hem niet.
Dat is misschien wel de… Dan komt dat
hier vandaan, ja en juist in de stilte en
rust en door in de natuur te wandelen
of te mediteren, dan voel ik hem.
Dan is er een soort ‘geen twijfel over
mogelijk’, dan voel je gewoon:
“Ja, dit klopt”, of…
En is dat alleen een gevoel of is er dan een
verbinding tussen hoofd en het gevoel?
Ja, ik denk dat het… Ja, dat zou een
verbinding kunnen zijn, maar voor mij
is het toch echt wel een soort ‘weten’,
zelfs. Ja, ik heb dat niet zo met verbinden,
hart, hoofd, buik, maar dat zegt ze dan altijd.
Zo valt alles op z’n plek, misschien is dat het wel.
Dat alles op z’n plek valt?
– Nou, ja, daar is geen twijfel over mogelijk.
Dat heb ik niet heel vaak hoor, dat soort
momenten. Het blijft altijd een stemmetje,
“Ja, dat kun je jezelf wijs maken”, dit
onderbuik gevoel. Maar, er zijn momenten
dan denk ik: “Nee”, dan is dat zo sterk
en dan zwijgt dat hoofd.
Dus als je dan bijvoorbeeld, als je het over
zakelijk hebt, volg je dan heel erg je gevoel?
Je intuïtie?
– Ja! Ja.
En dat gebeurt ook wel eens, dat ik achteraf denk:
“Hm, dan zit ik er dan toch naast”.
Maar ik voel het eigenlijk wel.
– Zit je er wel eens naast?
Ja! En dan denk ik toch, dat er daar in m’n
hoofd toch iets heeft meegespeeld.
Want, ja, dat kun je ook niet uitschakelen,
want daar zit natuurlijk je hele…
je voorgeschiedenis. Je eerdere ervaringen,
en je wordt beïnvloed door je omgeving, dus
dat je zo zuiver bent, dat je altijd precies
voelt hoe het zit of wat goed is, nee dat…
Zo ben ik niet. Maar toch probeer ik er op
te vertrouwen en in, ook in het vertrouwen,
dat dat gevoel wel steeds… Dat ik het
dan steeds beter kan ontwikkelen.
Neem je dan ook elke dag bijvoorbeeld
specifieke tijd voor jezelf of zeg je dan:
“Ik zoek het in de stilte of naar buiten
gaan”. Doe je dat dan elke dag?
Sowieso, ik heb mijn tempo, alles echt
super verlaagd.
Dus, daar denk ik dat ik gedurende de dag
heel veel profijt van heb, dat je veel
meer in het moment wel onbewust voelt,
wat klopt er ofzo? Ik ben minder als een jager.
Ik zat veel meer in zo’n jaag-standje en
– Zat?
Zat, ja, dus uit die actie gestapt.
En om in die rust te blijven, ja, doe ik wel
inderdaad, dan… Nou, kan ik misschien wel
zeggen, bijna elke dag doe ik daar… Doe
ik daar iets mee, ja.
Of ik mediteer, of ik ga de bossen in.
Of ik zit in de trein op weg, dat doe ik
echt bijna altijd, eventjes een mantratje aan.
Ja, ik doe eigenlijk best wel veel.
Want ik herken het wel, he, die acties,
die ken ik natuurlijk ook. En ik zie ook,
dat je dan nu in de laatste maanden?
– Ja.
Maar hoe doe je dat? Want je hebt toch net
zoveel te doen.
Ja. Nou ik snap het zelf soms ook niet,
want ik heb dus wel minder te doen.
Ja?
– Ja. Dus ik denk, dat je, dat ik beter ben
geworden in bijvoorbeeld om te filteren,
wat er echt moet.
Dat ik efficiënter of helderder ben geworden,
dus dat dingen dan sneller gaan.
En, ja ik denk dat ik sommige dingen gewoon
niet meer doe. Dat ik denk: “Ja, wat doet
er nu echt ter zake?”
Zo ga ik mijn dag ook wel in.
Ik kijk nu per dag of per week van wat
moet echt en dan maak ik prioriteit en
voel ik ook vooral wat is nu, wat voorligt
en wat waar ik echt een verschil mee kan maken.
En dan zeg ik niet een verschil voor de
wereld, maar verschil voor…
Ja, de context waarin ik vandaag zit.
En de rest schrijf ik ‘hup’, in mijn geval naar boven
en doe ik de dingen die belangrijker… Ik heb
een beetje omgekeerd…
Omgekeerd systeem ja!
En dan kan het heel vaak zijn, dat sommige
dingen eindeloos daar boven staan en
opeens ‘hup’ zijn ze…
Schrap ik ze eraf.
– Ja? Dan maakt het niet meer uit.
Nee, dan is het al lang…
– Ja.
Dan is dat niet meer aktueel.
– Ja.
Dat is grappig, ja. Dus vertragen helpt en
maakt eigenlijk dat je meer doet.
Ja, in ieder geval is er iets in mijn
tijdsbesef veranderd, door
meer rust zoeken en meer met spiritualiteit,
dat woord komt niet eens lekker uit m’n mond.
Bewustzijn beter gezegd.
– Bewustzijn, ja.
Waardoor mijn…
Ja, dus is er een gevoel bij mij weggevallen
van ’tijd-tekort’.
En die komt ook niet meer terug ofzo,
dus, ja het is wel best nog een lange
actielijst, die ik heb.
– Ja.
Ik… Hij zit me niet meer op m’n nek.
– Nee?
En ik doe gewoon, wat op dit moment, he, wat
er dan voorligt ofzo, dan denk ik: “Dit moet echt”.
En alles, wat daar nog bij komt, is mooi
meegenomen, zoiets.
En merk je dan, dat je er dan blijer van
wordt ofzo?
Ja, tuurlijk, dat is veel fijner, ja!
Ja, dat is echt een lekker gevoel.
Dat je gewoon niet meer het gevoel hebt van:
“Pff! Het is nooit klaar” of “Ik heb altijd haast”.
Je hebt gewoon… Je bent ook leuker voor
je omgeving. Je hebt ook tijd voor mooie
gesprekken. Waar ik altijd heel blij van wordt.
– Ja.
Ja, je hebt tijd voor jezelf, tijd voor je
kinderen en… Ja, ik heb voor mijn gevoel
echt wel tijd nu voor alles!
– Ja! Mooi.
Het is grappig, ja.
– Herken je dat?
Jij hebt dat al langer dan ik, volgens mij.
– Nou ja, ik ben altijd wel een soort ‘zoeker’ ofzo.
En vorige week had ik een ‘Human Design’
reading, had ik verteld?
Human Design gaat erover, dat je
je geboortedatum, plaats en tijd en dan
krijg je een soort… Ja, schema, of hoe
moet ik het zeggen, een chart noemen ze het
geloof ik. Van je systeem en dan gaat iemand
vertellen, wat dat dan allemaal betekent.
En dat was voor mij echt heel verhelderend,
omdat ik daar nog zag, dat ik dus ook die…
Ik leer door ervaringen. Dus ik wil altijd
vanalles, dan ga ik weer… Ik doe vanalles
buiten m’n comfort zone. En ik denk altijd
als ik dat doe: “Oh, waar ben ik nou toch
alweer uitgekomen?”. En achteraf denk ik
ook altijd: “Dat was leuk!”.
En dus ook op het spiritueel pad, ik heb
vanalles gedaan, maar dat heeft me ook
heel veel gebracht.
– Ja.
Maar ik bedenk ook, ik denk dat ik het van
nature een beetje heb afgeleerd, dat
spiritueel zijn.
– Oké.
Snap je?
– Ja.
Dat ik vanuit het gezin… Welk werk je
het best doet, heel de maatschappij zit
zo een beetje in elkaar. Als je niet zo hard
werkt, of als …
Dus ik heb nu het gevoel, dat ik weer een
beetje terug naar m’n ware natuur ga, ofzo.
Maar ik vind het wel ingewikkeld, omdat
ik dan… Mijn hoofd zit er nog heel vaak tussen.
Ik herken wel heel erg, dat ik ook heel lang
dat harde werk en die ronde ballen in de
lucht, zoals ik het zelf noemde, deed.
Juist ook om erkenning te krijgen.
En om gezien te worden, en dan denk ik van:
“Ja, dus dat zat er echt achter”, en daar
heb ik ook…
Ja, daar ben ik ook eigenlijk van af.
Ja, tuurlijk, de mens heeft erkenning nodig,
maar dat is niet meer mijn eerste,
belangrijkste drijfveer om dingen te doen.
Dus ik ben ondertussen, het is veel meer dat ik
gewoon de dingen doe, en daar prijs ik me ook
elke dag gelukkig voor, dat ik gewoon een heel
gaaf bedrijf heb waar ik helemaal met 100%
plezier en geluk werk en waar alles eigenlijk klopt.
Dus… En dan doe ik een leuk communicatie
project en dat zijn er echt allemaal dingen
die ik nu op dit moment gewoon
doe omdat ik er zelf echt blij en gelukkig van word.
En dat blijf ik me ook echt continu afvragen.
Als dat zou veranderen en dat zou zomaar
niet kunnen. Want ik ben van de veranderingen.
Ik weet het nog niet, of ik het nog tien jaar…
Maar voor nu, denk ik echt, ja, weet je.
En dan gaat het me nu echt niet meer over
erkenning, maar echt gewoon, dat ik denk:
“Ik durf gewoon een leven te leiden,
waar ik blij van word”.
Dat is het, he. Maar die erkenning, op een
gegeven moment zocht je er niet meer naar,
maar had je die dan ook niet meer nodig?
Nou, ik ontdekte eerst, ik had die erkenning
nodig. En ik denk dan, het is zo’n
ontwikkelingstraject, dan ontdek je dat
soort dingen. Nou, dan denk ik ‘potverdorie’.
Dat vind je dan heel stom van jezelf.
– Ja.
En, ja, dan begint het weer, dat je het
stom vindt, dat je het inziet, het is zo…
En dan verschuift, dat langzaam. Het zijn ook
geen processen van één nacht ofzo.
Nee.
– Maar dat is dan wel mooi en
gewoon ouder worden, he. Want…
En dan is het gewoon, wijsheid komt
met de jaren, ofzo.
– Want dan, dan is het, ik vind die erkenning
wel een mooie, ja. Als mensen vragen
hebben, he, gooi het er maar in!
Die erkenning vind ik wel mooi, omdat
ik dan denk:
Het is, in de maatschappij, daarover heb ik
van de week ook een blog geschreven,
ik denk dat jij het ook hebt gezien. We
moeten leren ook om ongelukkig te zijn.
Oh ja, die heb ik even… sorry, die
heb ik niet gelezen.
Heb je die niet gezien? Dan moet je die…
– Ik volg je op de voet he, dat weet je!
Is heel leuk, ik heb op angelebakker.nl staat
m’n blog en dat is een lezing van Dirk Dewachter.
Dat is een Belgische psycholoog, ook heel
grappig.
En dat is echt een hele leuke lezing. En
die zegt ook van: “Weet je, juist op social
media enzo, laten we allemaal zien wat we
dus goed doen en wat leuk is enzo. Het is ook een
soort erkenning. Je laat het zien en kijk eens
hoe goed ik ben. En dan komen er reacties.
Dat is leuk, nu zitten er ook hier 7 mensen
te kijken. Ik denk: “Oh, dat is super, al 7
mensen”. Ja, het doet toch iets, als er
0 zijn, dan denk je toch: “Oh, tegen wie
zitten we te praten?” Ja, met elkaar.
– Ja.
Maar dat we dus daarin ook vergeten, dat
het soms ook eventjes wat minder gaat.
Of dat het, dat je ook een dag gewoon…
Het leven gaat zo.
Ja.
– En dat we dan eigenlijk niet meer zo goed
kunnen…
– Ja, precies.
En dat we al snel, als we een dag ons niet
goed voelen, zeg je, ik moet naar een
psycholoog, of ik moet naar een coach.
– Ja.
Ik moet naar een…
– Ja, precies. Terwijl het ook gewoon een
onderdeel van het leven is.
– Ja.
En daarin, ja daar… dat zijn mooie tekstjes
van in het donker of tegenover donker, leer je.
Ja, precies.
– Weet je, daar geloof ik ook wel in,
want het kan niet altijd dit zijn, want
dan geniet je ook niet meer daarvan.
Soms is het gewoon om allerlei verschillende
redenen. Ik heb ook wel eens, kan ik me
niet eens bedenken, waarom ik me
eigenlijk niet helemaal okay voel.
Of soms gewoon… slecht. Dan moet je mij niet…
Ik wil gewoon niet ‘kut’ zeggen. Ja, een kutdag!
Mandy, kijk, ik weet niet waar die ergens
op past. Maar wel leuk, dat je reageert.
Maar wat doe je dan, met dat gevoel?
– Ja, dan ben ik er gewoon mee.
Dat lukt?
– Ja, dan denk ik, ja, want soms begrijp ik
het ook echt niet. Dan denk ik “Waar komt
dit vandaan?”
En dan denk ik: “Nou, dat zal dan wel” en
dan denk ik: “Morgen is het weer en dan is
dat, woel ik me er een beetje door,
ben ik ook een beetje lief voor mezelf.
En als ik het wel weet, waar het vandaan
komt, dan…
Ja, dan is het niet altijd, dat ik op dat
moment denk:
“Nou dat ga ik nu eens even lekker aan”,
of “Daar ga ik iets mee doen”.
Dan kan ik me ook wel weer even terug in
zo’n hok doen. Maar wel in die wetenschap:
“Hm, okay”. Dus dan onderzoek ik wel,
waar komt het vandaan en dan weet ik:
“Ah, Daar moet ik dus iets mee”.
En dat doe ik dan soms in dat moment, op
die dag en soms denk ik: “Nou, even later”.
Maar, ik ga dat soort dingen uiteindelijk
dan niet meer uit de weg.
Nee, want ik weet, dat komt terug.
– Dat is waar.
Ja.
– Nou, ik heb wel, ik herken wel dat ik dat…
Ik denk, je gaat op zoek naar “Wat is dan
de reden”.
Ja.
– Dat vind ik dan wel ingewikkeld,
als ik dat niet weet.
– Nee, ohja nee, dat kan ik… Dan geloof ik
tegenwoordig ook wel, dat ik denk…
Ja. Ja, weet je, dat kan dus blijkbaar.
Oh kijk, dit is een mooie opmerking:
“Wie het zwart, grijs en andere kleuren
niet kennen en alleen leeft in het licht,
leeft in een illusie”.
Ja. Zo een mooie zin.
– Ja.
Maar dat is ook zo, maar soms is het ook,
dat ik die zin dan wel hoor en denk:
“Ja, het is zo, maar ik wil mezelf liever
fijn voelen”.
Ja. Maar gelukkig, volgens mij geldt het ook
voor jou, voel ik me het meeste van de tijd
ook wel fijn.
– Ja.
En, ja, zit er dus in die zwaarte, die er soms
is, moe of… Ja, daar zit eigenlijk ook wel
kansen en die wil je wat vertellen. En in dat ik
ermee kan zijn, als ik het echt gewoon niet
weet, dan doe ik echt mijn best, om te
bedenken, als ik het dan echt niet weet,
dan denk ik: “Nou, dan zal het wel…”
– Ja.
Komt het later wel, er is altijd wel iets
onderliggends, dat geloof ik wel.
Ja, is er altijd een reden?
– Ja, soms kan het zo simpel zijn, dat je
een paar nachten slecht hebt geslapen.
– Ja!
Er is altijd wel iets!
Maar is het dan, ik herken bijvoorbeeld,
dat is nu wel minder, dat ik bijvoorbeeld
vroeger altijd op het moment, dat het…
Hey, die komt gewoon in beeld, dat is grappig,
dat is nieuw!
“Mensen zijn te veel bezig in het vooruit
gaan, stilstaan om je heen kijken. Luister
naar je hart indigo, verbonden door verbeelding,
denk ik, he?
– Ja, denk ik ook.
Grappig, dat die automatisch in beeld komt.
– Handig ook wel, toch? Of vind je…
Nee, het maakt het makkelijk, als ik
kijk wanneer er reacties komen.
Maar dat ik dan in het begin, als het dan
echt niet lekker met me gaat, dan zorg ik
eigenlijk er vaak voor, dat ik alleen ben.
En dan kan ik altijd naar vrienden bellen, op
het moment dat het me beter gaat, zeg
maar. Gisteren ging ik…
Ohja!
– Terwijl ik nu meer probeer, om ook op
het moment, dat het niet lekker gaat, om
hulp in te schakelen.
Maar het is ook een beetje, dat ik geleerd
heb van: “Je moet niet zwak zijn”.
Het is toch een soort van zwakte voor mij,
nog steeds. Ookal kan ik in mijn hoofd
bedenken: “Het is niet zo”, gevoelsmatig
zit dat nog steeds in m’n systeem.
Ja.
– Hoe doe jij dat?
Nou, ik heb daar een andere strategie voor.
Ik kan dus ook juist als ik me niet lekker
voel, heel erg gewoon het normale opzoeken
en doen alsof er niets aan de hand is en me
door anderen lekker een beetje laten meenemen,
in een andere flow. En dan…
Ja, verbreng ik zo’n dag op die manier wel door,
en ben ik wat minder in staat om zelf
te geven en dan… Ja, neem ik, in die zin,
wat meer van anderen een afleiding.
Ik ben niet zo van dat ik persé dan alleen
wil zijn.
Nee?
– Nee, ik zoek juist eigenlijk…
Ik ben liever alleen als het goed met me
gaat!
Ja?
– Ja!
Ja, ik ben heel graag met mezelf, ja. Maar
als het dan minder… En dat is wel nieuw ook,
besef ik me. Dat dat echt iets is van het
laatste half jaar. Dat ik het heerlijk vind, om…
Ja, ik vind het veel fijner om alleen te
zijn.
Ja, dat herken ik ook, ja.
– Ja. De behoefte is zelfs heel sterk.
Ik moet gewoon tijd alleen. Ik weet niet,
anders word ik echt onrustig, of…
Het is ook zo’n oplaadtijd. Het is tijd om
tot inzichten te komen.
Ja, maar wat jij schetst, van dat je dan
liefst alleen wilt zijn, als je het niet
zo lekker gaat, dat… Nee, ik gebruik
juist eigenlijk maar gewoon de buitenwereld
om… En niet dat ik dan tegen iedereen ga
zeggen: “Ik voel me niet lekker”, want dan…
Maar, ik geloof wel, dat ik er redelijk open
voor ben, dat mensen het een beetje doorhebben.
Ja?
– Ja.
En hoe je dat doet, als we het dan hebben
over ‘Ondernemen vanuit je hart’,
volgens mij is dat ook iets dat jij ook de
laatste jaren meer bent gaan doen.
Hoe werkt dat dan voor je? Want dat is ook
wel het process waar ik in zit.
Dat ik denk: “Ohja, ik wil veel meer
ondernemen vanuit m’n hart, maar ik vind
het nog steeds super ingewikkeld”.
– Ohja.
Nou, misschien is het ook wel wat makkelijker
voor mij, omdat ik dan die onderneming al heb.
Ja.
En dus, en daarin dan eigenlijk gewoon…
Ja. Bij alles wat er langs komt, m’n hartje
laat spreken, zal ik maar zeggen. En ik denk
dat we niet allemaal ons hoofd thuis laten.
Want anders is het echt een combi. Maar dan voel
ik, gebruik ik wel echt bewust zet ik in van:
“Ik vind dit goed” of “Is dit de weg, die we in
moeten slaan?”, maar ook gewoon hoe we…
Ik met onze mensen die voor ons werken
omgaan, daar probeer ik gewoon wel echt…
Ja, vanuit het hart, vanuit liefde, vanuit
betrokkenheid…
Ja, hiermee dingen te doen.
– Ja.
Maar ik snap, want dat is een handicap, ik…
Daarin doe ik wel gelijk op, dat ik ook
eigenlijk wel al langere tijd op zoek ben
naar iets, waarvan ik denk: “Ja, hoe kan ik
nog meer bijdragen in… ja, een soort van
platte vergader-lokatie…”
Ik denk helemaal niet na.
– Nee, maar het is heel mooi hier met
kennis delen en sociaal kapitaal en we
hebben flexplekken. Nou, dat is ons concept,
vertel ik op een ander moment wel over.
Ik heb soms echt, ik heb het gevoel van:
“Oh, ik wil er nog wat bij en ik wil nog
meer voor betekenis zijn”, en dat is
misschien wel op gebied van coaching of…
En daarin ben ik ook steeds, maar mijn hart
zegt ook dan: “Nou, kom maar dan, he,
wat is mijn volgende stap?” En die vind ik
dan ook moeilijk, hoor.
Ja.
– Ja.
Want ik vond het grappig, ik had van het
weekend een gesprek met iemand en dat
ging over ‘Zingeving’. En hij heeft echt een
super leuke baan, waarvan ik vind, dat hij
heel veel zingeving heeft. Maar dat is iets
anders, misschien ook wel iets van coachen, of…
En, want ik zou zo graag wat meer zingeving!
– Ohja.
Dus dan dacht ik: “Dat is grappig, he!
We hebben dat allemaal!”
Ja, ja precies.
En, het maakt dus niet uit, hoeveel zingeving
of hoe belangrijk…
Hoe je, wat je ook doet, maar je wilt altijd
nog meer. Dat is dus…
Ja, ook grappig.
Nou, en misschien is het zo, dat we in ons
geval of in mijn geval, dat ik al wel van
betekenis ben, met wat ik doe.
– Ja.
Maar wil ik dus meer. Maar gisteren zag ik
een hele gave documentaire op de VPRO,
volgens mij was het “Tegenlicht”, over
basisinkomen.
Burger dividends, noemden mensen…
– Ja, burgerlijk delen.
Even aanraden om te kijken, waarmee…
En daar heb ik een paar weken geleden
ook een artikel gepost, wat hij aanhaalde,
in de uitzending, over ‘bullshit-banen’.
En 20% van de mensen in Nederland, want
ze deden het onderzoek ook in de Nederlandse
trends, geeft zelf aan, dat ze eigenlijk
niets toevoegen met hun baan.
Oh, echt? 20%?
– 20%!
Nou, dus in dat artikel en nu deze cirkus, zegt
dat dus 20% van de banen in Nederland zijn bullshit-banen.
Toen dacht ik wel: “Jeetje, nou dan…”
Ja, dat geeft ook zo veel ruimte om te kijken
van: “Jeetje, we willen dus allemaal van
betekenis zijn”. De mensen geven ook aan:
“Eigenlijk voeg ik niets toe, ben ik niets
aan het betekenen”.
En onze hele economie, dus we gaan heel erg…
Men is wel toe, aan een hele nieuwe,
aan een shift.
– Ja.
En je ziet dus ook, dat we dat zien in ons
netwerk. Jij hebt ook dit weekend iemand…
Iedereen is op zoek naar betekenis, zingeving.
– Ja.
Dus het is daarin, voel ik me ook absoluut
niet alleen. En als je dan zulke cijfers over
bullshit-banen en…
Maatschappelijke discussies over basisinkomen,
dan… Daar word ik dan eigenlijk wel heel blij van,
dan denk ik: “Oh, dat is, we leven in een
super gave tijd” en we staan echt volgens
mij, en dat hoop ik heel erg, ik ben daar
wat positief in, aan de vooravond van
grote veranderingen.
– Geloof ik ook, ja.
Die komen allemaal uiteindelijk uit… Ja,
dat we als mensen uit onze ontwikkeling komen,
een beetje aan het begin van dit gesprek.
Volgens mij is het echt zo, dat wij in een
tijd leven, waarin dat bewustzijn van ons
mensen echt aan het verruimen is, dat is
niet iets van jou en mij. Je ziet dat om
ons heen in grote getallen gebeuren.
En ja, dat vind ik dan heel bijzonder om
daar onderdeel van uit te maken.
En voel me daarin echt ook inderdaad niet
super spiritueel. Helemaal niet zelfs.
Maar tegelijkertijd denk ik: “ja, ik voel wel
van… Dit is bijzonder” en…
Ja.
Ja, het is een mooie ontmoeting, een mooi
gesprek hebben, dat je dan zo op TV dan ook
weer, een documentaire dan denk ik: “Ja, dit is
gewoon zo, precies zoals ik het zie en zoals ik het
voel en jeetje, dit zijn dus hele grote bewegingen!”
– Ja.
Ja, want ik vind ook die burger dividends…
– Ja, mooi, beter dan…
Burger dividends, dat mensen dus de ruimte
krijgen, om dus echt te doen wat ze willen.
Ja, precies! En dan het vertrouwen in de
mensheid, dat de mens in principe gewoon
iets van z’n leven wil maken. En kansen wil
zien en… Ja, uitgaan van het goede van de mens.
Want dat is dan zo jammer, dat er vanuit het
onlinekamp wordt geroepen: “Ja maar, als de
mensen daar maar geen misbruik
van gaan maken!”.
Nee, dat geloof ik ook niet.
– Nee, helemaal niet.
Uitgaan van het goede in de mens, ja.
– Maar het is ook wel, vind ik altijd,
een soort dubbelheid. dat ik denk:
“Die zingeving, mensen zijn er altijd naar
op zoek, maar het is eigenlijk nooit goed
genoeg”. Dat is mijn thema altijd, he.
Daar moet ik ook wat meer mee doen.
En ik ben juist de laatste tijd aan het
oefenen en aan het leren om te kijken,
“Is het nou gewoon okay zoals het is?”
Dat is ook goed. Dat is zo een mooie zin,
dat moet ik ook tegen mezelf zo zeggen,
als iemand ook wat… Ik herken dat van:
“Oh, wat is dan die volgende stap?” en
“Hoe kan ik nog meer…?” en ja…
Het is al goed, het is nu… Zoals het nu
is, is het goed.
En we gaan het wel allemaal leren, hoe het
morgen is.
En weet jij dan…
Denk je dan, dat we zelf in controle zijn?
Dat wij… dat succes maakbaar is?
Dat je zelf dus kan zorgen, dat je succesvol
wordt, ofzo?
Ja, succesvol wordt, ik geloof wel dat…
Ja, ik geloof wel, dat je zelf aan het stuur zit.
En met je eigen gedachtes, en die kun je
dus positief maken, en door je eigen
innerlijk webbetje, daardoor echt je leven
kunt beïnvloeden en het succes en het geluk.
Ja, dus ik ben wel gewoon…
– Ja?
… van de groep, of hoe noem je dat?
Van, want ik geloof, dat je daar zelf
heel veel invloed op hebt.
– En als je dan nou even aansluitend
de wet van de aantrekkingskracht, hebben
het vaak over gehad. Is dat ook niet iets,
waar je in gelooft? Of wat je toepast?
– Ja. Ja.
Ja, ik geloof er in. En ik probeer het toe
te passen, want ik vind mezelf er wel een
soort groentje in, ofzo. Want, nee,
ik zou ook niet willen zeggen, ik ben er
een expert in. Maar ik geloof wel, dat als
je positiviteit uitstraalt, en positieve
gedachtes hebt en visualiseert van wat je
graag zou willen en daar hoort… Als je dat
doet, dat is heel simpel, je visualiseert
waar je verlangen ligt. Waar je naar verlangt.
Dat kan je helemaal blijven voelen, dat kan je
allemaal voelen, he, wat je voor je ziet.
En ik geloof in energie en energie trekt aan,
dus dat dat absoluut van invloed is op wat
je in je leven tegenkomt.
– Ja.
En als je dus in een lage energie zit, en je
denkt van “Oh, als het niet goed gaat” en
al die beren op de weg. Dat ook die energie
straal je uit, en dat je die energie dan ook
aantrekt…
– Ja.
Ja.
– Komen we er toch op terug, op dat je tijd
voor jezelf moet maken en tijd om naar
binnen te gaan, ofzo.
Ja! En dus ook die hoge energie, die hoge
trillingsfrequentie, wordt dat ook wel genoemd,
om die echt in je op te roepen, door naar
binnen te gaan en…
Ja, te visualiseren, waar je verlangen zit,
waar je blij van wordt. Dankbaarheid, vind
ik ook zo een mooie.
– Ja, die vind ik ook heel mooi.
Die werkt ook wel echt. Voor mij gewoon
puur om me beter te voelen en gewoon even
stil te staan bij alles wat je hebt en waar je
dankbaar voor bent. Ik voel het gewoon.
Ja?
– Ja, ik voel me echt, ja, vanuit daar
is het veel makkelijker om te leven,
eigenlijk.
Dat is grappig, he? Want ik heb zo een boek,
“Elke dag een vraag”, en dan…
Die vragen beantwoord ik nieteens echt heel erg,
maar ik schrijf wel altijd op, waar ik
dankbaar voor ben.
Maar dat werkt echt super goed.
Doe je dat elke dag?
– Elke dag. Elke avond als ik me op het bed leg.
En dat gaat met periodes, he. Soms, dan…
Nu doe ik het al een tijdje heel lang.
Ja.
– En dan vergeet ik het weer en pak ik het
weer op, zeg maar.
– Ja. En voel je hem ook echt dan?
Ja, dan voel ik hem ook echt. En vooral ook
wat ik besef, is dat ik dan niet eens persé
een hele bijzondere dag heb gehad, maar als
ik het dan opschrijf, denk ik: “Wauw!”
Dat ik me ervan bewust ben, “Er zijn
eigenlijk hele mooie dingen gebeurt vandaag”.
Die vergeet je eigenlijk, omdat we die
neiging hebben, om veel meer naar dat
negatieve te gaan, en dat helpt om die
positieve flow, zeg maar, te pakken.
Ja, en geloof jij dus ook, dat als je in die
positieve flow zit, dat die positieve flow
aanblijft? En sterker wordt?
– Ja.
Want jij gelooft volgens mij wat minder in
die dankbaarheid, toch? Vertel eens?
Ik geloof niet zo zeer in die maakbaarheid,
ik denk, dat dat…
Ik geloof wel, alles is energie, dus het gebeurt.
En ik geloof wel, dat als je positief bent,
en als je dus… Dat er ook betere dingen
gebeuren. Maar sommige mensen
kunnen dat makkelijker dan de andere.
Dus dan kunnen we zeggen, ja, je…
Tegen iemand die gewoon van nature wat
negatief is. Kun je zeggen: “Je moet positief
zijn”, maar die iemand kan dat niet zo makkelijk.
Maar ik geloof wel, dat het werkt, en dat
je daar iets in kan doen. Maar ik geloof ook,
dat het helemaal niet zo heel veel invloed heeft
op je leven, als dat we denken.
– Okay.
En dat vind ik ook wel het rustgevende, ofzo.
Omdat dat ook maakt, dat ik denk:
“Okay, het leven is precies goed zoals het is,
want het had niet anders kunnen zijn”.
En voorheen zou ik denken: “Ja, maar, ik moest
al een goed bedrijf, of ik zou zus, of ik had dit
moeten doen”. Dan ga je veel meer over:
“Had ik maar” ofzo. En voor mij gaat het heel
erg over: “Okay, waar sta ik nu en het is goed
zoals het is, en we kunnen nog steeds verlangers
en dromers zijn. En als je het dan hebt over
vrije wil ofzo, dat is een thema die ik wel
boeiend vind. En dan zeggen die mensen
van de non-dualiteit, zeg maar: “Je hebt
geen vrije wil, maar je hebt wel het
gevoel dat je een vrije wil hebt”.
Dan denk ik “Oh, dat vind ik nou weer wel
niet leuk, he”. Dat is een raar spelletje.
Ja! Okay, ja.
Nou, die…
Ik vind hem zelf ook heel ingewikkeld.
Maar ik vind dat heel boeiend
om daarover te lezen en te luisteren.
– Ja.
Omdat, ze geven ook altijd “A”, van die
voorbeelden, van ja… En gras groeit
niet door eraan te gaan trekken. En dat
vind ik zo een mooie metafoor, dat ik denk:
“Ja, we zijn zo bezig om aan dat gras
te trekken van ons zelf”, het moet…
Terwijl, het gaat zoals het gaat. Dus ga dan
mee in die flow, ofzo. En daarin kun je echt
wel een soort van… Dat keuzes maken
en dingen, dingen vertellen of…
En misschien is het sneller, maar wel goed. En dat
is het meer, dat je goed bij je eigen systeem
blijft.
– Ja.
En als je, dus vanbinnen voelt, dit klopt, maar
die human design, die zei erg van: “Je moet je
Oer-Kracht van jezelf, die Oer-Ja, of die Oer-Nee
moet je heel erg voelen. En dat is intuitie, dat is
dus heel erg… Klopt het heel erg. En als ik
dat dus heel goed voel, dan blijf ik in die flow.
En dan gaat het ook gemakkelijker en
moeiteloser en…
Maar dan is het niet persé, dat ik dat dan
moet, ofzo.
Dan kom je… Ja, ik vind dit een ingewikkelde.
Want als je dan zegt: “Ja, we hebben geen
vrije wil en het gebeurt toch zoals het
gebeurt”, dan maakt het toch gewoon niet uit,
of je wel of niet naar je intuitie luistert?
– Ja, dat zou je denken, maar…
Nee, dat zeggen een heleboel mensen,
want, “Ah, dan kan je gewoon op de bank
gaan liggen en dan…”
– Ja, of doe gewoon niets, maakt echt niet uit.
Maar dat is namelijk ook, dat is niet wat
gebeurt, want wat je zegt, mensen zijn van
nature op zoek naar zingeving of naar
dit… Dus je kan wel zeggen: “Ik ga lekker
op de bank liggen”, nou…
– Dat hou je niet vol.
Dat hou je geen dag vol.
– Dus… Maar waarvoor heb je dan intuitie als
het toch al vast staat?
– Nou ik weet niet, ik vind niet dat je leven
vaststaat van: “Okay, alles wat nu,
wat er gaat gebeuren is al precies
voorgepland, dat geloof ik niet. Maar, ik
geloof wel, dat het soort vanzelf gaat.
Dus, voor mij is de uitdaging, om naar mezelf
te luisteren, en op het moment, dat ik…
Dus niet tegen de stroom in gaan zeilen.
Dat kan ik heel goed namelijk.
Dat is zonde van je energie en van…
– Ja.
De weerstanden die je dan op gaat roepen
bij jezelf en anderen.
Ja, en ik kan dan in m”n hoofd heel bedenken:
“Oh, dit zou ik moeten doen”, dus dan ga
ik daar heel hard aan werken. En dan zit
er geen energie op en dan lukt het niet.
Nee.
– Terwijl, op het moment dat ik ga voelen,
waar zit energie op, dan gaat het vanzelf.
– Ja.
Maar dat is een soort…
– Maar dan kom je op dat pad, wat toch al…
Ja, dat begrijp ik niet zo goed.
– Nee.
He, daar kunnen we weer… Daar moeten we
misschien nog eens iemand voor uitnodigen.
Ja, die daar… Nee, ik vind het vooral
boeiend, om over dit soort dingen na te denken.
Omdat ik denk: “Het voelt ook gek, als ik
zeg, er is helemaal geen vrije wil”, want
dat vind ik niet helemaal. Maar voor mij
is het wel zo, dat ik denk: “Okay, ik moet
dus voelen, waar energie op zit, voor mij”.
– Ja.
Wat klopt bij mij?
– Ja.
Maar dat hoort bij mij dan heel erg tot
mijn vrije wil, dat je daarin dus… ja.
Maar ik ben niet zo een expert op dat
non-dualiteits stuk.
Ik ook niet, hoor.
– Nee. Nou, dat is wel meer jouw ding.
Maar wat ik wel heel erg voel en ervaar,
is dat…
Ja, dus we hebben het eigenlijk op die
wet van de aantrekkingskracht en die
dankbaarheid en je intuitie volgen, dat je
daarmee, dat dat de dingen zijn, die je
in een goede flow houden en inderdaad op
je eigen soort richting wijzen. En misschien
is dat dan wel de richting die al lang bepaald
is, misschien heb je die zelf al wel voordat
je hier kwam, bepaald.
– Dat zou ook kunnen, ja.
Kijk, en dat is wel weer dat hele bewustzijn, ons
bewustzijn is eigenlijk heel designed als een
soort paard en mensen hebben zo’n soort
klep op en krijgen altijd te zien, iets meer.
Als ik dan mediteer, dan opeens, dan voel je
wat meer, dan ervaar je wat meer. Maar
meestal… weet je eigenlijk helemaal niks.
We weten helemaal niks.
Maar het werkt wel om steeds meer te zien.
Dat hoorde ik laatst in een interview dat is, ik weet
niet meer, een of andere filosoof, wie was dat?
Die zei: “Ik weet dat ik het niet weet”.
– Ja, precies.
En dat is eigenlijk…
– En dat, en ik weet, en daarbij zeg ik
dat ik ook voel, dat we in een tijd leven,
waarin we wel steeds meer,
gaan weten of ons blikveld, onze bewustheid
echt verruimt, maar dat dat ook niet vanzelf gaat.
Nee.
– En dat je daar innerlijk werk…
Innerlijk werk is echt ook leuk en fijn en…
En het is ook grappig, dat ik merk, sinds ik
dat ben gaan doen, ik kan ook niet meer
terug naar die oppervlakkigheid.
– Nee, dat kan echt niet.
Geen weg terug.
– Nee he!
En vooral, omdat je het gewoon niet meer wilt!
– Nee, ook nee, ja.
Nee, maar ook omdat ik soms wel denk:
“Ik kan niet meer van die gesprekjes voeren,
die nergens over gaan.
– Zou je het nog wel willen, dan?
Nee, eigenlijk ook niet, nee.
– Nee, toch?
Maar ik vind het wel ingewikkeld, als iemand
dan bij mij een gesprekje begint van over eigenlijk…
Nou, voor mij… “Weet je, ik ben naar het
zwembad geweest en ik ben naar de boodschappen
geweest en ik heb een broodje gegeten”. Dan
kan ik daar ook niet meer zo goed op reageren.
Nee, dat is soms vervelend, ja. Want je denkt
ook: “Waarom moet het nou hierover gaan”.
Maar het kan je niet meer echt boeien, he? Nee.
Nee, dat vind ik soms ook wel ingewikkeld.
Want eigenlijk denk ik: Ja, weet je, niet
iedereen hoeft ook zelfs mij met weet
niet wat al bezig te zijn, hoeft ook niet altijd
van die zweverige gesprekken te zijn. Maar
eigenlijk is dat wel het enige waarvan mijn hart wel
van gaat kloppen!
– Ja.
Nou, ik vind het ook wel soms lekker om
een beetje…
Niet te vaak, maar ik kan het nog wel, hoor.
– Ja, weet je nog hoe het moet?
Jawel, dat kan jij nog steeds.
– Ik kan het ook nog wel, maar ik denk…
Ik was veel blijer, als ik dan in de kroeg sta,
en een leuk gesprek heb.
Ik ben altijd al wel in de kroeg van de
goede gesprekken geweest.
Ja?
– Ik ben ook geen danser, ik zeg altijd,
ik ben een barkeeper, maar… Dat ging niet
alleen om de drank, maar vooral dat…
Ik hou gewoon echt van goede gesprekken.
– Ja.
Hey, we gaan even onder andere even afsluiten.
– We zitten lekker te kletsen. Zijn er nog wat leuke…
“Soms is wat je voelt is apart en komt je
ego langs, dat je denkt dat het niet mag.
Alles mag, niets moet. Liefde zit alleen
in wat wij kennen”.
Ja, dat ego, he. Daar kunnen we ook nog
wel een hele live-zending over…
Je mag me nog wel eens vaker als invaller
vragen!
Ja? Oh, dat is superleuk!
Oh, Angélique! “Daar gaat m’n hart ook zo
van stromen”.
Ja, dat is grappig, Angélique is van de voetbal.
– Nou, dat zal ook wel over dankbaarheid gaan,
denk je niet?
– Nou, of over goede gesprekken.
Of goede gesprekken. Want dit is nu net…
– Dit is nu net.
Ah, dan gaat het over goede gesprekken.
– En wij hebben dinsdag toevallig op de voetbal,
was het dinsdag, of woensdag, maakt niet uit,
heel lang zitten kletsen, en iedereen was al weg,
alleen wij niet.
– Oh, heerlijk!
Leuk dat je er bent weer, Angélique!
Wij, ik zei van tevoren, de inspiratie van
de week. We hebben er Rosita voor nodig.
Maar ik geloof niet, dat ze toevallig
in de lunchpauzes in Engeland even
in komt bellen.
– Inspiratie van de week. Nou, laten we even
ons afstemmen.
Ja, dat gaat over…
Over dankbaarheid, natuurlijk.
– Ja.
Want volgens mij is het… Voor mij,
als ik dit gesprek bekijk, gaat het
heel erg over tijd voor jezelf nemen,
voelen wat voor jou klopt en dankbaar
zijn voor wat er al is.
– En het is al goed.
Het is al goed, he, daar sluiten we mee af.
– En ook dankbaarheid is heel erg…
Want het is al goed.
Dankjewel!
– Dankjewel!