Spiri-time met Rosita Belkadi
De Mani-feest-tatie week met Rosita smaakte naar meer. Ik vond het super interessant om met Rosita te praten over spiritualiteit, intuïtie, ondernemen vanuit je hart, manifesteren en nog veel meer. Zo is #spiri-time ontstaan, elke week gaan we live met elkaar in gesprek over deze onderwerpen.
Wil je er live bij zijn of heb je een vraag of thema waar wij over kunnen praten. Ga naar Spiri-time op Facebook.
Hieronder vind je de uitgeschreven tekst van ons interview:
Ja, we zijn er weer, hoor. Live!
Want ik heb geen bril,
dus ik zie het niet.
Nee? Ik wel, hoor.
Live, voor de eerste keer, de premiére
eigenlijk van Spiri-Time.
Rosita is altijd van de leuke namen.
Rosita, hoe kwam je bij Spiri-Time?
Nou, eerlijk gezegd ontstond het een
beetje doordat we zeiden van: eigenlijk
moeten we gewoon wekelijks, weet je, ook
om elkaar te inspireren gewoon, effe zo
een uurtje, dat kunnen we op Skype doen,
dat kunnen we…
Maar laten we dat nou gewoon live doen,
mensen vinden het fijn, wij vinden het fijn
En toen zei ik: zoiets als koffietijd.
En toen jij: Ja, zoiets als koffietijd!
En toen zeiden we, ja, dat moet het
spiritueel uurtje zijn, ofzo. Weet ik veel wat.
en toen was het ineens Spiri-Time. Koffietijd.
Spiri-Time. Ja, dat dus.
Heel goed. We gaan nog een demo laten
maken door Michiel. Hij heeft gevraagd,
hij kan even voelen hoe het voelt en wat
voor muziek hier dan bijhoort. Dat lijkt me
leuk.
Ik vind het echt alleen maar hartstikke leuk.
Weet je, ik word daar zo blij van, altijd zo
met jou te sparren, als ik het zelf even
niet meer zie, of…
Weet ik veel wat. Gewoon dat. En dan word
ik er altijd zo helder van. Dus dan hoop ik ook
altijd maar dat de anderen dat dan ook
maar hebben. Dan hebben ze zelf een leuke
tijd gehad.
Naja, het komt ook, we hebben natuurlijk
ook een paar weken geleden
“Mani-Feest-tatieweek”,
ook die naam was natuurlijk van Rosita. En
dat ontstond doordat we ook zo een leuk
gesprek hadden, dat… Ja, sommige mensen
kunnen goed manifesteren. En die kunnen dan
gewoon alles bedenken en dan krijgen ze
het ook gewoon. En… hoe doe je dat nou?
Gaan we dat nou eens gewoon gaan proberen?
En eens kijken hoe dat werkt.
En toen zijn we elke dag live geweest. Nou,
dat vond ik zo leuk, daar kreeg ik zoveel
energie van, dat ik zei: dat wil ik wel
vaker. Dus nu gaan we elke week live.
Ja. Als het kan, he.
Als het kan, als het kan. Maar… dat kan
bijna overal he, dus…
Wij zijn heel creatief.
En we gaan natuurlijk zelf allerlei
onderwerpen bedenken die wij interessant
vinden. Daar gaan we het over hebben.
Maar als jullie vragen hebben, want wij
hebben inmiddels alweer zes kijkers, dan gooi
ze erin. Dan gaan we het daar gewoon over
hebben. We kunnen ook af en toe iemand
uitnodigen, dat hebben we ook al eens
gedaan, om met z’n drieën te kletsen.
Dus dat kan allemaal.
Wat voor mij, Spiri-Time, ik ben heel erg
de laatste tijd bezig met… Voor mij gaat
het heel erg over mijn hart volgen. Doen
wat klopt. Nou, bij die mani-feest-tatie week
dacht ik: Ja, dit is wat klopt. Ik word er
heel blij van. Gesprekken met jou, mensen
inspireren, verbinding maken enzovoort.
Hoe doe jij dat? Je hart volgen, want jij
kan dat heel goed namelijk, vind ik.
Ja, ogenschijnlijk kan ik het heel goed
natuurlijk. Want je ziet alleen maar de
uitkom. En wat er achter af gaat zie je
niet.
Nee, dat is waar.
Ik had de laatste weken te maken gehad
met m’n hart volgen. Met doen wat voor mij
goed voelde. Ookal heeft dat consequenties
op welke manier dan ook, voor andere mensen.
Ja, weet je, dat gaat echt niet zo makkelijk
als dat het lijkt aan de buitenkant, of aan
de voorkant, of hoe je het ook wil zien.
Want, ja, ik heb eigenlijk bevestiging
nodig, intern. Weet je, op het moment dat
ik een beslissing neem, ergens over, of
eigenlijk krijg, of hoe ik dat bij mij
eigenlijk mee heb, is een gevoel: iets
klopt niet meer, of iets werkt niet meer.
Of iets gaat niet meer goed. En dan is de
volgende stap van: Weet je, ligt het nu
aan mij, is het een rotdag of…
omstandigheden, weet je, je hebt toch
anders wat je denkt: ik vond je net nog
aardig. dat je denkt: wat is daar nou nog
van over? En dan is het morgen weer iets
weer allemaal anders.
Ja, dat is dus vaak zo, allebei die kanten
op.
Maar, weet je, dan als het dan een paar
dagen blijft en het wordt eigenlijk erger,
of erger of er gebeuren dingen waarvan je
denkt: Ja, hier moet ik gewoon naar luisteren
want anders… Anders is die stroom weg.
dan ga ik het wel categoriseren, kijken van
Okay, waar hoort het dan? Is het dan
paniek? Is het dan echt m’n gevoel? Of zit
er wat anders achter, want dat kan soms
ook nog wel eens. Ja, en dan neem ik of een
beslissing of ik ga ervoor. En soms heeft
het met andere mensen te maken.
En dan is zo’n beslissing toch minder leuk,
ineens.
Ja.
Je ziet ook dat het reactie heeft op mensen
en ik ben super gevoelig. Ook al lijkt dat soms
aan de buitenkant niet zo. Maar
dat betekent dus ook, dat dat gevolg…
Of dat die beslissing nou gevolg heeft, en
dat doet dan wel pijn of zo, weet je wel?
Maar niet trouw aan mezelf blijven,
dat doet meer zeer.
Ja.
Ik denk eigenlijk: Gewoon doen.
Ja.
Naja, herken je daar van, ik herken dat gevoel
van dat jij, jij kan dan heel goed voelen van:
Dat klopt niet meer ofzo, daar zit de energie
niet meer op of niet meer. En ik ga er dan
met mijn hoofd overheen.
Ik ook.
Oh, jij ook?
Ja. Ik ook.
Ja, maar het is handig en het is ook niet
aardig voor die ander en het is ook wel
niet leuk voor mij en… Nou 101 redenen
waarom het dan wel door zou moeten gaan of…
Ja. Heb ik ook. Alleen maar, mijn gevoelens
blijven zeggen: Nee, nee, nee. Ook al zegt
mijn hoofd: Het is leuk. Het is leuk, het
is beter. Weet ik veel wat, wat je allemaal
kan bedenken. Maar ga niet over één nacht
ijs aan, dat weet ik wel van mezelf. En…
Ja, weet je, ik blijf gewoon trouw aan
dat gevoel. Ik moet heel eerlijk zeggen,
dat ik de afgelopen jaren daar wat sterker
in geworden ben om dat dan ook te ventileren.
Vroeger liet ik het dan doodbloeden, of
liet ik niets van mezelf horen. Of, weet je,
op die manier.
Ja.
Maar dat vind ik niet eerlijk naar de ander
of zo, want dan kan de ander nooit…
Want vaak heeft het met andere mensen te
maken. Waarom het zo moeilijk is om je
gevoel te volgen.
Ja.
Want, als je dan met niemand wat te maken
hebt, dan gaat het super goed en dan zit
je lekker op die flow en dan gaat het goed.
Maar op het moment, dat je met anderen te
maken hebt… Ja, wat mij betreft, vind ik
dat nog steeds het aller, allermoeilijkste.
Ja.
Want dat betekent ook, dat je teleur
moet stellen, en dat vind ik stom
Maar dan is het toch dat je kiest voor
jezelf.
Ja. Ja. Ik heb toch geen andere keus dan
dat ik kies voor mezelf?
Nou, ja, ik ken een heleboel mensen die toch
de mening van anderen belangrijker vinden
of het moeilijk vinden om anderen te kwetsen,
waardoor ze de keuze niet maken om voor
zichzelf te kiezen.
Ja, maar dan krijg je ruzie.
Ja.
Ja. Vaak krijg je dan ruzie, of gebeuren
er dingen die dan niet okay zijn. Weet je,
ik heb bijvoorbeeld een situatie aan de
hand gehad… Ik denk, hoe lang geleden?
Want terug… Terug halen, was misschien
wel acht jaar geleden, zeven jaar geleden
of zo. Ik weet het niet meer, zes jaar
geleden of zo. Ik weet het niet. Maar in
ieder geval al een tijd geleden.
En daarin voelde ik al heel lang:
dit klopt niet meer.
Ja.
Het voelt niet meer okay. En dan ben ik
over mijn gevoel heen gegaan.
Of eigenlijk niet geluisterd, gewoon
doorgegaan, tegen dat hoofd zeggen:
Ja, maar dat is beter voor je. Ja, maar…
Wat weet ik allemaal, al die dingen.
En dat is ruzie geworden, uiteindelijk.
Ja.
En dat vind ik eigenlijk helemaal niet leuk
dat dat ruzie geworden is, want had ik naar
m’n gevoel geluisterd en wellicht ook die
ander, dat weet ik niet al niet meer,
was het dan nog ruzie geworden?
Of hadden we gewoon naar mekaar kunnen
kijken en zeggen: Dit werkt gewoon niet meer.
Nee. En je denkt altijd in vriendschap of
in collega’s of in werk dat het eigenlijk
voor altijd moet zijn, ofzo.
Ja. Toevallig heb ik van de week er een
heel blog over geschreven.
Jij hebt het gezien,
he?
Waarin ik zeg dat… Ja, je hebt passanten,
je hebt mensen die gewoon… Ja, voor
altijd bij je blijven, ofzo.
Ik hoor je effe niet meer.
Oh, ik gooi er even een vraag in.
Ik weet niet of je het kan zien.
Joke zegt: Ik herken dat ook, het duurt wel
een tijdje voordat ik echt de beslissing
neem (Heeft ook met anderen te maken) om
aan te geven dat ik bepaalde dingen niet
meer wil en wanneer ik de beslissing heb
genomen dan voelt het zo geweldig, het
voelt als een bevrijding.
Mooi.
Ja, heel mooi. Wat ik wel lastig blijf vinden,
en ik weet niet of je het herkent, Joke,
is dat… ik weet niet Joke of jij dit
herkent of zo, weet je, dat je als je die
beslissing… Ik blijf, mijn hoofd blijft
zeggen: dat is niet aardig van je.
Ja.
Dus m’n hoofd blijft dat wel doen of zo.
Het is niet aardig.
Het is echt helemaal niet aardig. Maar dan
moet ik elke dag tegen mezelf zeggen:
Ja, maar je gevoel zegt dat het wel klopt,
weet je? Dus dat vind ik dan wel lastig of zo.
Ja. Ik… Over aardig zijn bedenk ik nu
opeens, dat ik… Van het weekend zat ik in
de kroeg ergens en daar was iemand en die
was heel aardig tegen mensen die bijvoorbeeld
alleen waren of zo. Hij betrok ze erbij en
hij zei: Ja, dat doe ik altijd.
Toen dacht ik: Oh, dat doe ik eigenlijk
nooit, doe ik dat.
Omdat ik het niet bedenk, maar ook omdat
ik soms denk: Ja, ik zit ook niet op
iedereen te wachten. Maar dan voel ik ook,
dat ik denk: Oh, ben ik nou zo egoïstisch,
weet je? Ben ik nou…
Ik zou ook wel wat meer betrokken moeten
zijn met misschien de mensen die het nodig
hebben of…
Ja?
Nou ja, ik vroeg het me opeens af, dat ik
dacht: Oh, ik kan ook wel wat meer doen
voor de medemens. Dat dacht ik opeens.
Ja, kom op zeg. Dat doe je hartstikke
alleen op jouw manier. Alleen denk ik dan
Weet je, dat herken ik echt als geen ander, he
en ik zeg tegen jou: Ja, kom maar op, wat
bla, bla, bla.
Maar, weet je, we hebben zo de neiging om
als het goed voelt voor een ander om het
ook te doen…
Ja.
Of zo. Terwijl, is het echt je pad?
Weet je, daar ben ik de laatste weken echt
heel erg mee bezig. Dat komt ook omdat
ik een keuze heb gehad waarin de spirituele
wereld dan weer tegen me spreekt en dat…
Voor anderen is dat een vrij vaag begrip
wat ik nu zeg, maar dan bedoel ik een keuze
waarbij iemand in trance gaat en dan spreekt
de spirituele wereld via diegene tegen mij,
of tegen ons, in dat geval. En daar ging
het zo over je pad volgen, zo over
jij bent uniek, wie jij bent en voor mij
is dat wat echt alweer een eye-opener
geweest, waarin ik echt voel, van:
Ja, weet je, we zijn écht uniek.
Ja.
En we hebben allemaal een taak te vervullen
zo je wilt. Een missie te volgen, weet ik
veel wat. Waar je hart, zeg maar, naartoe gaat.
En de kunst is volgens mij, als ik het
goed begrijp, is de kunst vooral het dus
te volgen, waar je touwtjes je leiden of zo.
Weet je?
Ja.
En niet waar een ander man… Weet je, als
ik kijk naar jouw touwtjes, die… Daar
moet ik niet naar kijken.
Nee, precies. Ja.
En daar ligt voor mij zo’n eye-opener of zo.
Ja. Hier zegt Johan dus ook: Het is de
bewondering voor de kwaliteit van de ander,
denk ik.
Dat kan ook, ja.
En hier zegt…
Dat vind ik zo mooi!
Oh, sorry! Ja.
Het is de bewondering voor de kwaliteit
van de ander, ja! Ja, ook.
Klopt ook, hoor. Dat klopt, want ik zag en
dacht: Wow, wat gaaf dat hij dat doet. En
ondertussen denk ik: Oh, dat zou ik dan ook
moeten doen, of zo.
Omdat we het zo gaaf vinden, en omdat we
denken: Wat wij doen is niet goed genoeg.
Ja.
Weet je, we hebben natuurlijk altijd wel
zo een…
Weet je, we hebben wel zelfvertrouwen,
maar tussen dat zelfvertrouwen en het
werkelijke “wie je bent” of zo, weet ik
veel wat, daar zit ook nog zo een gap of zo.
Ja.
Je had net nog iets laten zien.
Ja, ik moet effe Joke nog, want die
reageerde nog op de vorige.
Ze zegt: Dat klopt, maar ik ben over dat
gevoel heengestapt hoe lastig dat het ook is.
Maar dat is toch kiezen voor jezelf, ja.
Ja.
Diane zegt: Herkenbaar! Liefst ben ik
betrokken bij de mens maar het lijkt
wel of je dan niks terug ontvangt. Nu
kies ik voor mezelf en komen er wel mensen
die niet altijd iets van mij nodig hebben.
Da’s ook een…
Liefst ben ik betrokken bij de mens, maar
het lijkt wel of je dan niks terug ontvangt.
Ja, maar daar zeg je iets cruciaals, he.
Want dan help je dus om te helpen of iets
Dan doe je dus iets om te doen. En wil je
er ook iets voor terug. Doe je dat nou omdat
je hart dat geeft, dan krijg je…
Ja, ik zou bijna willen zeggen
dan word je ook bijna overstelpt met cadeau’s.
Als het gewoon vanuit je hart is.
Maar doe je het niet vanuit je hart,
dus vanuit…
Dat jij die vriendin gezien hebt, die moet
helpen, dan ga jij dat ook doen.
Dan klopt het niet, nee.
Dan zal er voor jou geen…
Dan zal het jou geen voldoening geven, ofzo.
Voldoening is denk ik een beter woord dan
dat we terug krijgen.
Ja, nou dat is ook wat ik dan herken dat
je dan bijvoorbeeld het idee hebt, dat
mensen zielig zijn of zo. Dat je daarom
mensen moet helpen. En dat vind ik geen
goede uitgangspositie of zo.
Nee, zeker niet.
Ik kan bij wijze van spreken 10 € aan
iemand geven waarvan ik het gevoel heb
Die heeft het nodig, en een zwerver
voorbij lopen ofzo, weet je?
Ja, ja.
Ik zeg maar wat. Maar omdat het gevoel
daar niet is ofzo.
Ja.
Maar, als ik het hardop zeg is het
eigenlijk niet zo aardig, maar…
Nee, ik snap het wel.
Mag je best zeggen!
Monique zegt: Ik herken het ook. Wat ik
me aangeleerd heb, wat ik geleerd heb,
om het “Ja, maar” niet meer te gebruiken
alleen dat woord maakt het al een stuk
moeilijker. Het is voor mij nu
“Ja” of “Nee”. Het voelt echt wel veel
makkelijker dat “Ja maar” is je
verontschuldigen, maar niet vanauit je
gevoel te handelen.
“Ja, maar” is “Nee”, he, heb ik altijd
geleerd.
Ja. Weet je, zeg gewoon mondig “Ja”, of
zeg gewoon mondig “Nee”. Ik ben daar echt
helemaal mee eens overigens.
Ja, of “Ik denk er even over na”.
Ja, dat zeg ik ook wel eens: Mag ik er
even over nadenken?
Of: Erg als ik even geen beslissing neem,
of weet ik veel wat. “Nu voelt het even
niet okay, mag ik er even over nadenken”.
Je kan zo vele dingen bedenken, die bij je
passen.
Ja.
Een clue is gewoon om dicht bij jezelf te blijven.
Ja. Dat is zo ingewikkeld, he?
Het is wat grappig, want ik moest een
tijdje geleden bedenken of ik nu een cursus
wilde doen en daar twijfelde ik ook heel
erg over. En ik zat laatst, had ik het
soul plan reading van Rik terug gaan
luisteren.
En die zei van: Ja, maar ja, als jij keuzes
maakt, als jij het echt weet, dan weet je
het en dan ga je ook.
En toen dacht ik: Ja. Dan hoef ik er
echt niet over na te denken.
Het feit dat ik zo lang blijf twijfelen,
wil eigenlijk zeggen dat het “Nee” is.
Want als jij aan mij vraagt: Zullen we
Spiri-Time gaan doen op maandag ochtend?
Dan zeg ik: Ja, ja, jaaaa!
Weet je, dan is het heel duidelijk. Want
dat vind ik heel leuk, daar zit heel veel
energie op. Dus daar hoef ik niet eens
over na te denken.
Maar als ik er dus te lang over moet
nadenken, dan is het waarschijnlijk een
“Nee”.
Ja, mooi. Mooi.
En als er dus “Ja, maar’s” opkomen, dan is
het dus een “Nee”.
Ja. “Ja, maar” is ook een “Nee”.
Ja. Nou, dat is volgens mij niet altijd zo,
overigens, hoor.
Denk ik ook niet, want ik heb ook wel
getwijfeld over dingen die ik wel gedaan
heb en die waren achteraf heel okay.
Dus twijfelen wil niet altijd zeggen dat
het niet okay is, maar dat vind ik dus het
lastige, om dan te bepalen, wanneer is het
nou een “Ja” en wanneer is het nou een “Nee”.
Nou, dat moet je vanbinnen voelen, toch?
Ja, maar dat dan… Mijn gevoel en mijn
verstand gaan door de war en ik kan niet
meer voelen wat mijn gevoel zegt, kan ook
niet meer horen… Ik kan wel horen wat
mijn verstand zegt.
Maar de kunst is dus, om te luisteren
naar het eerste gevoel en die opschrijven.
Dus wil je het in de eerste instantie
direct, dan is het dus een “Ja”. En daar
moet je bij blijven.
Die andere dingen zijn goed, want ik vind
ook belangrijk…
Weet je, ik denk ook dat je het menselijke
aspect meeneemt, dat je dus continue bezig
bent om te denken: Is het wel goed voor die
of is het geen paniek beslissing. Of weet
ik veel wat. Het is ook goed, dat je dat
doet. Het zou heel onnatuurlijk zijn…
Weet je, stel je voor dat ik ineens denk:
Ik ben hier klaar. Ik spring op en ik ga
weg.
Weet je, dat…
Dat zou wel een beetje raar zijn.
Ja. En dat is niet alleen omdat het
maatschappelijk verantwoord gedrag is,
maar het is ook gewoon niet hoe dat bij
mij hoort, ofzo.
En, ja, volgens mij zit daar ook wel iets
in. Weet je, naar je gevoel luisteren is
goed, maar je hoeft geen excuses
gebruiken, geen emotionele koude
Forest Gump autist te worden of zo,
weet je? Waarin… Koud was geen goed
woord, overigens. Gewoon andere beleving,
van je gevoelens.
Weet je, alleen maar aan jezelf denken,
dat stuk bedoel je.
Ja! Weet je, en… Nou, of niet denken
wat voor gevolgen het heeft, ofzo.
Dus dat “Ja, maar” of dat continu maar
doorgaan en die gevolgen daarin.
Het is volgens mij ook heel functioneel.
Ja.
Ja, dat denk ik wel, weet je?
Stel je voor, ik zie een brede rivier
en ik denk ik wil aan de overkant komen
en ik spring er als een mongooltje in.
Is het dan… Ja. Is het dan niet slim,
heel even na te denken:
Okay, ik wil dus aan de overkant komen,
dat is dus mijn gevoel. Hoe ga ik dat doen?
Ja.
Je hebt wel je hoofd om dat gevoel te
beredeneren.
Weet je, we hebben een soort bedacht, we
moeten naar ons gevoel luisteren, dan
moeten we niet meer luisteren naar ons
hoofd ofzo.
Want dat vind ik echt zo raar.
Exact.
Want Monique zegt ook, he, dat zei jij ook:
Wat het eerste in je opkomt, daar luister
ik meestal naar.
Dat zeg je ook.
Maar dat is ook moeilijk, want soms is er
ook een soort dubbelheid bij mij, denk ik dan
Of misschien ben ik niet bewust van mijn
allereerste gevoel.
Nee, of je bent al sneller dan dat. Je hebt
natuurlijk ook een mega snel hoofd.
Ja.
Dat je gevoel er is, he. En direct je
hoofd er achteraan. Dat is toch logisch?
Ja, ik zat bijvoorbeeld in een workshop
en toen kwam die keuze voorbij dat ik die
cursus zou kunnen gaan doen. En dan denk
ik: Oh, ik zou die cursus wel kunnen gaan
doen. En vervolgens denk ik: Ja, maar ja…
Weet je, dus dan weet ik niet, is dat dan
Oh, ik wil die cursus wel gaan doen, is
dat dan de “Ja”?
Ik denk, vraag jezelf, bij jou werkt
altijd wel wat wikken en wegen,
dus ik zou voor jezelf afvragen; waarom
wilde je dat doen? Wat maakte dat
die energie daarop zat?
Ja, dat kan ik wel vaker hebben, met leuke
workshops. Dat ik denk: Oh, ik ga door.
Ja, dat wikken en wegen, dat klopt ook
wel, ja.
Dat is ook functioneel, he?
Ja, dat is ook zo.
Joke zegt: Ik wilde iets nieuws bij de
dingen die ik al doe en daar was ik een
poosje… Wel een poosje in mijn hoofd mee
bezig.
Ja.
Joke, dat klopt ook. Ja, ik snap het, maar
dan is het… En vraag jezelf ook af,
of wat je wilde doen…
Wat was er? Weet je, was het gevoel of zo?
Hoe moet ik dat nou zeggen?
Was het gevoel van: Het klopt niet helemaal
meer? Of wilde je…
Dat is de kunst toch ja? Om die te vinden.
En dat is bij jou ook wel, Angele, weet je?
Wil je het? Of had je het nodig?
Ja, dan komt het als een soort gebrek. Ik
kan het niet alleen. Dat was de reden ook
dat ik uiteindelijk heb gekozen om het
niet te doen. Omdat ik denk: Ja, dat doe ik
wel vaker. Dan ga ik vanalles zoeken, waar
de oplossing zit en dan denk ik:
eigenlijk weet ik wel waar
de oplossing zit.
Even… Diane, jij komt zo.
Eerst even Joke.
En wat denk je na een paar weken komt er
via Facebook iets voorbij waar ik heel
enthousiast van werd en mijzelf direct
opgegeven.
Mooi. Leuk.
Dus dat is wel leuk, he.
Ja.
Dan weet je wat je zo moet zeggen.
Oh, nou…
Je zegt hetzelfde. Omdat je ook wel zegt van:
Het gaat in de eerste plaats om die
intentie neerzetten.
Doe je dat heel bewust?
Ik hoorde je niet. Je viel even weg.
Dat het vooral gaat om de intentie
neerzetten.
Van, ik wil iets nieuws of ik wil…
En, want met de Mani-Feest-tatie week ging
dat ook een beetje zo. Van hoe zet je die
intentie neer en hoe komen er dan dingen op
je pad?
Nou, ik merk, dat dat neerzetten werkt
voor mij gewoon niet. Het werkt gewoon voor mij
niet. Het werkt veel beter om te luisteren
naar de signalen en daarop te reageren.
Omdat dat gewoon kortsluiting maakt in
mijn hoofd. Ik denk dat kan gewoon niet
waar zijn. Dat is gewoon niet okay ofzo.
Weet je wel?
Leg eens uit?
Ja, nou… Ik wil, wat past er niet bij
mijn energie ofzo. Ik heb nodig past beter.
Okay.
Maar wat heb ik nodig, dat kan alleen maar
als ik luister naar de signalen op m’n pad.
Ja.
Wat heb ik nodig? Weet je, dat is net
zoals nu met die ruimte.
Ik heb nog steeds geen nieuwe ruimte. Ik
heb wel iets achter de hand, maar nog
steeds geen iets wat eigenlijk voor mezelf
heel erg passend is, ofzo.
Ja.
Dus nu is de clou: Wat heb ik nodig om
daarnaar te luisteren.
Ja.
En dat “ik wil”, volledig laten gaan. Want
dat heeft geen zin nu.
Dus als je het over die ruimte hebt, dan
kan je zeggen, in de manifestatie moet je
zeggen “heb”. Dus kan je een soort gaan
manifesteren. Kun je visualiseren: Ik heb
een prachtige ruimte met dat en dat en dat
en dat. Maar dat zeg je, werkt eigenlijk
niet.
Niet bij mij, nee. Want, weet je, dan kan
het ook zo zijn, dat ik dat dan
gemanifesteerd heb, stel je voor. En ik
kom in die ruimte en ik denk: Ja, dat klopt
niet zo naar mijn gevoel.
Ja, precies.
Ja, moet het dan wel, of moet het dan niet,
weet je wel? Dat vind ik dan heel ingewikkeld.
Want dan heb ik het gemanifesteerd, en
vind ik ook dat ik er dan moet blijven.
Dat is toch waar?
Ja, precies, ja!
Maar nu zeg je eigenlijk, nu luister je
gewoon of kijk je wat de signalen zijn die
op je pad komen.
Ja.
Nu ben ik me er bewuster van geworden,
ofzo, ineens.
En dan, want dit vond ik wel een mooie.
Diane zei: Misschien moeten we soms de
verkeerde keuzes maken omdat je daar dan
iets uit kunt leren?
Ja, helemaal mee eens!
Maar is het dan een verkeerde keuze? Dat
is ook boeiend.
Ja. dat is ook een boeiende, ja! Geloof ik
ook, want op het moment dat jij dus naar de
plek gaat die je nu achter de hand hebt,
dat is eigenlijk… Ja, dat is niet wat je
wil. Maar uiteindelijk zou daar misschien
wel weer iets uitkomen, of…
Ja. Maar daar ga ik ook maar vanuit.
Ja.
En niet omdat het niet een okay ruimte is,
maar gewoon, omdat… Het is delen met
iemand en ik ben best een dominante huurder,
door alles, wat ik meebreng. Veel mensen, noem
maar op.
Weet je, dat geeft best wel wat reuringen
en wat zorgen ook. Gewoon, ja. Gewoon
menselijke dingen.
Ja.
Dus wie weet eigenlijk wat het brengt.
Ja. Maar dat is dan over die keuzes maken.
Hoe doe je dat dan? Doe je soms ook gewoon
dingen uitproberen?
Leg eens uit.
Ik merk dat ik bijvoorbeeld soms, ik vind
het heel leuk om dingen te doen buiten
m’n comfortzone. Maar, op het moment dat
ik dan mezelf ergens heb opgegeven en ik
zit in een of andere rare workshop, dan
denk ik: Waar ben ik in godsnaam weer aan
begonnen?
Achteraf is het eigenlijk altijd gaaf.
Ja.
Ja, dat doe ik dus niet.
Dat doe je niet?
Diane zegt: Verkeerde keuzes blijken soms
de mooiste te zijn, uit ervaring.
Ja, precies!
Mooi.
Ja, hier nog eentje.
Zo heb ik, Yvonne zegt: Zo heb ik ook
een keer een hele verkeerde keuze gemaakt
terwijl mijn gevoel riep: “Niet doen,
niet doen!”, ik heb er zeker wat van geleerd.
Ja, maar soms voel je het ook, he
dat je… Ik ga het dan gewoon in mijn hoofd
allemaal recht breien. Dan denk ik:
Oh…
Maar dan geloof ik het bijna zelf.
Ja, totdat het andere gebeurt. Dan denk je:
Had ik er toch maar geluisterd, weet je?
Ja… Ja.
Volgens mij is het zo menselijk, dit. Het
is zo een menselijk aspect. En volgens mij
is dat precies de reden, waarom we dat
moeten doen, ofzo. Omdat we kunnen of
moeten dat ervaren, ofzo.
Ja.
Het liefste wil ik dat ik nooit het donker
had gekend, ofzo. Weet je?
Ja. Maar het is ook soms, dat ik denk:
Dat wat je zegt, de verkeerde keuze, in
het verkeerde werk zitten of de verkeerde
relatie zitten of… Dat kan ook dus heel
veel opleveren ofzo. Ik zie het ook altijd
wel als een soort spiegel, waar ik dus
iets van kan leren.
Als je het ook dan maar doet, he. Want
anders krijg je van die mogelijkheden toch
ook weer nog eens een keertje gaan aandienen,
ofzo. Ik noem dat maar mogelijkheden, niet
lessen.
Dus als je, stel je zit in een verkeerde
relatie. En je bent eruit gestapt en je
hebt niet genoeg geleerd, kom je weer eens
een keer een verkeerde relatie tegen. Zo?
Nou, of je komt zo een situatie tegen of
zo’n dingetje.
Weet je wel? Ik geloof wel dat… Maar
ik geloof ook echt dat het de bedoeling
is dat we op een bepaald pad lopen ofzo.
En daarin heb je vreselijk veel vrije wil.
Dat weet ik echt zeker, daarom hebben we
die moeilijkheid en die keuzes.
Maar ik denk ook wel dat er dingen bedoeld
zijn ofzo. Zonder dat ik echt bedoel dat je
leven uitgestippeld is. Oh, wat een vage
zin. Maar…
Maar ik denk wel dat dat iets is. Want
mijn gevoel zegt heel erg, want als ik…
Je weet… Nou, ik weet niet of je dat
weet. Nee, dat weet je niet. Toen ik net
begon met het ontwikkelen van mijn
spiritualiteit, dacht ik: Nou, ik ga echt
nooit medium worden, hoor.
Echt?
Ik dacht echt: Dat ga ik nooit doen. Ik ga
echt nooit één op één sessies geven, dat
ga ik echt nooit doen. Ik ging ook
graag healing geven op een bepaald
moment. Dacht ik: Nou, dan ga ik maar
healing geven.
En ik dacht: Nou, ik ga nooit demonstraties
doen, dat ga ik niet doen. Misschien ga ik
dan eerder één op één sessies geven.
De mensen vinden het allemaal leuk.
Heel leuk. Ik vond het ook zo leuk.
Op een gegeven moment, weet je, ik heb
mijn hele leven bedacht… Dingen die ik
bedacht heb, die doe ik uiteindelijk wel,
ofzo.
Of niet bedacht heb, die doe ik uiteindelijk
wel. Want gezegd, ik ga echt niet
transmediumschap doen. Ik ga echt geen
zitten voor fysiek mediumschap in de kast
in het donker. Nou, belachelijk!
Maar echt? Heb je dat echt altijd al
bedacht?
Ja.
Dus alles wat je zegt… Wat is nu iets wat
je zegt: “Nou, dat ga ik echt niet doen”?
Ik durf het niet meer te denken!
Ik zeg nu, als er het fysieke mediumschap,
zeg maar, zo gaat ontwikkelen dat het ook
een voor mensen…
te aanschouw is, ga ik er nooit mee naar
buiten treden. Dat is wat ik nu zeg.
Ja. Okay. Okay, dus je weet maar nooit.
Mensen, het is bij deze vastgelegd.
Het is bij deze vastgelegd.
Ik heb gewoon… Weet je, het is zo een
kwetsbaar ding.
Ja. Dat is ook zo, ja.
Maar dat is wel grappig he, want juist,
als je het dan hebt over manifesteren,
dan bedenk je juist: Wat wil ik allemaal.
En jij zegt eigenlijk: Wat wil ik allemaal
niet, en bijvoorbeeld: Wat ga ik doen?
Ja, gebeurt het dan gewoon? En, weet je,
daarom ga ik het gewoon niet meer zeggen;
dit ga ik niet doen, of dat ga ik wel
doen, of zo moet het niet lopen.
Want het is toch altijd anders.
En, weet je, ik merk ook, op dat niet doen
zit m’n angst. Onzekerheid. Wat je ook wil.
Dat zit echt op: Nee, dat ga ik nooit doen.
Dat zit alles op wat ik gaaf vind aan een
ander, vreemd vind aan een ander, spannend
vind aan een ander. Weet je?
Ja.
Ik was vroeger nog bang om een spreekbeurt
te houden over poezen en dan had ik zo een
ding voor en dan zei ik tegen mensen:
Nou, ik heb een spreekbeurt over poezen en
daarna kwam er nooit meer wat uit.
Dat had ik ook!
Ja! En dus stond ik op het podium,
geïnspireerde spreker met geen script.
En ik moet gewoon de spirituele wereld
vertrouwen om dan een zinnig gesprek te
voeren. Dan denk ik: Hoe dan?
Ja. Dat is toch ook grappig, he?
Ja, hartstikke grappig.
Maar dan is dus… Er komen allemaal dingen
die komen tussen. Maar dan is het ook een
soort, wat je zegt, je pad.
Die gooi ik er even tussendoor. Die is leuk.
Ja, die poezen! Dat is dat poezen spreken.
Ik ben er zeker van dat je dat begrijpt!
Want puppies of zo… Oh, wat kan…
En nog steeds, als ik ga staan, je wil
niet weten hoe bang ik ben, hoe eng ik
het vind.
Echt grappig he, want dat kan ik echt niet
aan je zien. Ik herken het wel, want ik
vond het ook altijd, dat ik dacht:
Oh, spannend! Maar mensen hadden het
helemaal niet door. Die zeiden: Jij zat
ook lekker relaxed op dat podium.
Ik dacht: Nou…
Hoe doe je dat?
Even kijken, welke… ik weet niet of ik
alle vragen voorbijkom, want er komen
allemaal nieuwe bij.
Ik manifesteerde ook, en het gebeurde toen
ik dat had was het verschrikkelijk. Dus ook
ik laat voortaan alles maar gebeuren en
leef met de dag.
Ja.
Nou, ze heeft daar een puntje, want ik
vind het echt… Weet je, dat is echt voor
mij… Laat het gewoon gebeuren en spring
op die surfplank op het moment dat die golf
dus je uitdaagt om erop te springen.
Ja.
En dat het dan…
Het klopt dat je soms denkt, dat…
Kijk, ik heb al drie jaar een beetje
gestruggled met: Wat zou ik nou doen met
m’n bedrijf, hoe moet ik dat nou doen en…
Dus dan was ik heel erg aan het
manifesteren met iets te willen.
Terwijl, dat is misschien helemaal
niet hetgene wat klopt.
Dus dan had ik één of ander iets
gemanifesteerd, maar wie zegt dat ik daar
dan blij van word?
Snap je wat ik bedoel?
Ja, heel goed. En is het dan niet…
Dat is nou precies, wat ik bedoel. Weet je,
word je er blij van, is dat de bedoeling.
Ja. Ja, want dan denk ik: Oh, ik moet een
succesvol bedrijf met heel veel klanten.
En dan ben ik vijftig uur aan het werk en
daar word ik helemaal niet blij van.
En nu doe ik allemaal superleuke dingen en
heb ik mijn financieën op een andere manier
geregeld. Echt wel heel goed.
Ja!
Maar dat had ik niet bedacht drie jaar
geleden.
Nee, en nog steeds, weet je, ik denk… Ik
kan het me voorstellen, met jouw hoofd,
dat je denkt: Ja, ik moet harder werken!
Ja, dat klopt!
Maar je hebt het dus gewoon op een andere
manier gedaan en ik zou alleen maar zeggen:
Dit is dus precies hoe het zou moeten
zijn!
Weet je, in die weken, die cursusweek, zei
de spirituele wereld ook:
Jullie hebben één touw in handen waarin je
denkt dat je volledige vrije wil hebt en
bij de andere vier, aan alle vier jouw
ledematen.
Oh, leg hem eens uit.
Nou, daar heb ik ook al een week over
nagedacht, want ik dacht: Dat betekent dus
dat ik dus met mijn handen en met mijn
voeten geleid word door een ongeziene
kracht, zo je wilt.
Noem hem spirituele wereld, noem het Piet,
Noem het Henk, noem het Allah, noem het
God… Kan mij het schelen hoe je het noemt.
Maakt mij allemaal niet uit.
Ergens is het dus een soort richtlijn.
Ja.
Of een soort uitkom.
En wij hebben dus volledige vrijheid om in,
zeg maar bepaalde grenzen te manoevreren.
En… Maar eigenlijk is het wel beperkt.
Ja.
Snap je?
Ja.
Dat vond ik echt een eye-opener, want dat
klopte zo met dat ik dacht: Ja, weet je,
Ik geloof echt in vrije wil, maar ik geloof
ook dat die vrije wil een grens heeft.
En als je zo een grens over gaat, dan kan
het best zijn, dat je… Dat het niet goed
is voor je leven. En dat je dus uiteindelijk
weer terug komt waar je begonnen bent.
Wie… Onthou hem even maar ik ga even een
een paar dingen voorbij laten komen, want
de vrije wil vind ik een boeiende.
Zo herkenbaar wat jullie zeggen,
moeilijkste wat er is in het leven.
Ik weet niet meer waar die over ging.
We zijn het kwijt!
Corrie zegt: Ik heb ook een verkeerde keuze
gemaakt maar ben er zeer goed uitgekomen.
Ben in balans gekomen en spiritueel
gegroeid. Dat had ik echt nodig maar was
niet makkelijk. Liefs, Corrie.
Nee, maar dat is wat ik zeg, he.
Is het dan wel een foute keus?
Ja, of is het dan binnen die grenzen?
Word je dan teruggeduwd?
Snap je hoe ik dat bedoel?
Ik heb kaders nodig he, dus mijn hoofd
werkt in hokjes. Dus ik heb dit…
Vrije wil is voor mij nu een soort circus-
ring, die heel groot is, he.
Die is nu voor mij zo geworden. En elke
grens is zo een balustrade in die circusring.
En heb je dan, bij zo een verkeerde keus,
heb je die werkelijk gemaakt of ben je op
een gegeven moment gewoon tegen zo een
circusring aangeboenkt en ben je weer
terug gestuurd? En…
Ik denk, dat we daar… Dat we dát met ons
hoofd niet kunnen begrijpen.
Nee, is wel een mooie metafoor, die circus-
ring.
Nou, zo werkt mijn hoofd, he.
Ja, dat vind ik fijn, dat je hoofd zo werkt.
Johan zegt: Borrelt het niet naar boven
vanuit het bovenbewustzijn, en proberen
we het met ons hoofd te beredeneren
waarom we iets doen?
Bovenbewustzijn, Johan, bedoel je dan je
hogere bewustzijn of je externe bewustzijn?
Zou je dat willen duiden, want dat…
Dan vind ik het logischer om erover te
praten, namelijk, als ik begrijp wat je
bedoelt.
Ja. Doen we Sandy.
Sandy zegt: Ik heb ooit gelezen dat we ons
leven kunnen zien als een spelletje op een
CD-rom. De uitkomst staat vast, maar hoe
je daar komt is aan jou.
Ja, nou dat. En dat is mooi gezegd.
Weet je, en…
Vond het wel een toffe metafoor.
Ja. Maar, weet je, dat vind ik super tof.
En ik denk dus, dat, de clou dan is,
Sandy, en dat geldt vooral voor mezelf,
dat moet ik telkens tegen mezelf zeggen,
Jajaja.
Okay, dat staat vast. Het staat vast.
Dus ik mag fouten maken.
Ja.
Want die fouten, weet je, die maken voor
mij ook, dat ik zeg maar meer naar het
doel toe ga. Want stel je nou eens voor
dat het de bedoeling is, dat je medium
wordt, in mijn geval.
En mijn hele systeem zegt: Nee, nee, nee.
Op een gegeven moment ga ik het dan toch
doen. En voel ik eigenlijk dat dat precies
is wat ik moest doen.
Weet je, ik heb zelf als eens gezegd:
Als ik dit niet was geworden was ik denk
ik in een ander tijdsperk predikant
geweest ofzo.
Ja.
Want ik geloof echt wel, dat dit dus…
Mijn ziel is ofzo die hierom roept.
Op welke manier dan ook.
Iets te leren? Beter te worden?
Groter te worden?
En…
Ja. Dus ik geloof wel,
dat die uitkom, hoe sneller je bij die
uitkom, of hoe sneller je bij je doel
ofzo bent… Ja.
Hoe sneller je bij dat doel bent, dat je
dat dan vollediger kan leven. Want ik denk
niet, dat…
Maar dat is wel heel filosofisch, misschien.
Maar is het zo, dat je uiteindelijk…
Je moet dat doel bereiken, denk ik.
Ook als je het niet bereikt, ga je daar
dan verder. Maar volgens mij moet je dat
doel bereiken, of dat ding.
En is dat je eigen doel?
Ja, ik denk dat je ziel dat bepaalt heeft.
Ik denk dat je uiteindelijk je ziel laat
bepalen voordat je hier komt, wat er hier
geleerd moet worden, ofzo, wat zou dat
wel nutteloos zijn.
En uiteindelijk, weet je, voor die is dit
weggelegd, voor die is dit weggelegd.
Die kan dit heel goed en noem maar op.
Ik denk wel dat het de bedoeling is, ofzo
op een gegeven moment, dat waar je zo blij
van wordt, dat waar je hart sneller van
gaat kloppen, waar je hart van in de fik
vliegt, dat dat, zeg maar, is waar in ieder
geval je doel over gaat.
Je missie, ja.
Dat is zo.
En, weet je, ik denk dat daar…
Maar hoe eerder je hem bereikt, want dat
wilde ik eigenlijk zeggen, dus hoe eerder
je durft te voelen naar dat “fik-gevoel”,
zeg maar, denk ik ook dat je zielsbestemming
zo je wilt, beter bereikt wordt.
Zeg het nog eens?
Ik denk, dat mijn mediumschap bijvoorbeeld,
dient een doel in die spirituele wereld en
niet hier. Dus, weet je, als mijn ziel
bestemt heeft: Dit ga ik doen, dit wil ik
doen, hier word ik beter van. Hoe eerder
ik het bereik, hoe meer, zeg maar,
mijn ziel, zeg maar, tot de volledige
potentie komt in dit leven.
Begrijp je hoe ik dat bedoel?
Ja, bijna.
Dus, eigenlijk, hoe meer je echt het pad
volgt, hoe makkelijker het gaat?
Nee, niet dat het makkelijker gaat, ik
geloof niet, dat dat nou persé…
Weet je?
Nee.
Ik geloof dat makkelijk en moeilijk, dat
hoort er nu eenmaal bij.
Ja, daar ben ik mee eens.
En hoe meer je…
spiritueel leeft, zoals je
mag zelf weten hoe je het wil zien, hoe
meer je leeft met dat alles een reden
heeft, want dat is voor mij een spiritueel
leven, weet je? Je leeft nooit voor jezelf
alleen. Alles wat er uit m’n mond komt,
dat heeft een effect op wat dan ook. Alles
wat ik doe heeft een effect.
Dus hoe meer je spiritueel leeft…
Wat was je vraag ook alweer?
Nou dat, jij zei van: Hoe eerder je die
zielsmissie voelt, dat hart in de fik, hoe
beter, en dat snapte ik nog niet helemaal.
Wat is dan? Hoe eerder je het voelt, dan…
Des te eerder ben je bij die zielsmissie,
zodat je dat kan leven. Want daar gaat het
toch allemaal om?
Ja.
Weet je, het gaat toch om… Weet je, op
het moment je voelt, er zijn toch mensen,
die voelen: Ik moet mensen helpen?
Ja.
En, hoe, dat maakt eigenlijk niet zo veel
uit.
Maar dat is echt heel onaardig om te
zeggen, het maakt eigenlijk geen fuck uit,
hoe je dat doet maar je voelt dat je dat
moet doen, dus doe het dan!
Zijn er ook mensen die hun missie hun hele
leven niet volgen?
Ik denk het wel, ja.
Ik denk het wel, ja.
Maar ik denk dat je dat pas weet als je
daar bent en je canvas bekijkt, ofzo.
Dat je dan denkt: Nou, daar had ik wat
beter op kunnen letten.
Ja. Corrie begrijpt je.
En even terug naar Johan. Die zegt:
Hoger zelf.
En wat was de vraag ook weer?
Ja, precies.
Borrelt het niet naar boven vanuit het
hogere zelf en proberen we met het hoofd
te beredeneren waarom we iets doen?
Ja. Nou. Dat hebben we net gezegd,
eigenlijk.
Ja!
Maar… Dus, is jouw zielsmissie medium
worden? Zijn?
Nee. Ik denk niet dat… Weet niet of
medium zijn mijn zielsmissie is. Ik denk,
alles wat ermee te maken heeft, dat dat
mijn zielsmissie is.
Het “prediken”, dat er geen dood is. Dat
dat echt de grootste leugen is die er
bestaat. Vertellen dat er een leven na de
dood is, dat er mensen kunnen communiceren.
Ik weet zeker, dat dat een gedeelte van
mijn missie is.
Ja.
Maar ik denk niet, dat het uitmaakt hoe
ik hem had gebracht. Wat ik al zei, als ik
in… Weet ik veel wat, in een geloviger
land had gewoond. In een andere tijd was
ik dan predicant geworden. Weet je, ik
geloof niet dat je kiest waar je geboren
wordt, maar wel dat je kiest wat je
gaat doen ofzo.
Ja.
Diana zegt: Ik denk dat, als je je passie
leeft, dat het leven makkelijker wordt
en je meer hendelen aan… Kan hendelen.
Dat wou ik dus zeggen, wat was je vraag
ook weer? Want ik voelde dat ik daarheen
ging en ik dacht dat hangt helemaal af
van wat jij vroeg.
Ja.
Maar ik denk niet, dat het makkelijker
wordt, ik denk dat de inzichten, dat het
niet zo moeilijk is als we denken.
Ja.
Nou, Ik weet ook, dan moet ik denken aan
een gesprek dat we eerder een keer hebben
gehad over passie vinden en volgen en weet
ik niet wat. En toen ging het erover, dat
dat bij jou, dat je een bepaalde drive
voelt, om dus naar buiten te komen met dit
stuk. En, dat je zo duidelijk voelt:
Dit is wat ik te doen heb, dat je dus ook
de angst voor het podium, de angst voor
dingen, de angst voor: Ik ga dat niet doen.
Allemaal overwint, omdat die drive daar
onder zit, dat hart in de fik, dit is wat
ik te doen heb. Klopt dat?
Ja! En sterker nog, dat mensen om me heen
inclusief jij bijvoorbeeld, voelen dat dit
mijn ding is en me ook duwen, net zolang
tot ik het wel doe.
Weet je, het is niet alleen maar zo, dat
dat ik het al voel. Mensen om me heen ook,
weet je? En als het goed is en je bent in
contact met elkaar, dat heet niet alleen
maar vriendschap, maar dat heet gewoon
in contact voel je het bij die ander, en
wil je die ander ook duwen naar dat doel
ofzo. Of naar die missie of zo, weet je?
En waarom is het dan soms zo lastig om
je eigen missie te voelen/vinden?
Ja, dat stomme hoofd.
Klopt wat je zegt, ik snap je, zegt Joke.
Dat stomme hoofd zit ertussen.
Ja, dat script, dat hoofd, dat… Weet je?
Ik noem het maar script. Ooit is het
beschreven…
Ik doe het ook goed, kijk. Ik doe het ook
goed, zegt Joke.
Dankjewel!
Angele is echt de leukste!
Ik vind Rosita de leukste!
Dat is nu grappig, he!
Dat is zo grappig, want jij zegt,
Ik zit altijd over iedereen op te scheppen
over jou. En jij doet dat vaak over mij.
En het is zo veel makkelijker om dat voor
anderen te doen, maar waarom is het zo
ingewikkeld om het voor jezelf te doen?
Ja.
Maar ik weet het niet. Ik denk, dat dat dus
Ik denk dat we, als vrouw, daar ook wel
een dingetje in hebben.
Ja.
Weet je, als je terugkijkt, volgens mij
1970 ofzo, of 1975, waren we nog niet eens
gemachtigd om alleen te gaan werken zonder
toestemming van een man, weet je? Laten we
heel eerlijk zijn, dat is 40 jaar geleden,
man! Weet je, dus, ik geloof… Ja.
Als je daar over nadenkt, en je gaat de
boeken in om te kijken hoe weinig rechten
wij echt hadden…
Ja.
En als je daar echt over nadenkt, dat we
pas in, weet ik, ik geloof 1975, het recht
hadden om te gaan studeren zonder dat er
een man hoefde te tekenen voor ons.
Ohja?
Ja, dat had ik wel eens een keer
uitgezocht. Ik weet niet precies hoe meer,
maar daar zit echt wel een dingetje aan.
Als we dan kijken dat dat dan ook aan het
doorbreken zijn als vrouw zijnde…
Ja.
Dat zit er denk ik ook wel een beetje bij,
want als je dit aan een man vraagt,
ik denk dat de man zegt: Oh, laat
of doe gewoon.
Ik ga raar praten, hoor je?
Ja, ik hoor het!
Leuk, zo een stemmetje!
Maar, weet je, de clou is denk ik ook…
Ja, volgens mij zitten we daar ook nog een
beetje mee te worstelen, hoor!
Ja. Dat klopt.
Even weer wat dingen voorbij laten komen,
ja?
Alexandra, wat leuk dat je er bent.
Rosita, jouw zielsmissie, kan dat niet gewoon
verbinden zijn? Ik bemerk, dat voelen steeds
meer hoofdrol is, het gaat veel verder dan
heel veel woorden, voor mij.
Nee. Voor mij is totaal verbinden niet
mijn missie.
Dat is de mijne!
Ja. Wou het net zeggen, voor Angele
daarentegen wel.
Ik word echt heel… Ik ben bijna
helemaal niet goed in verbinden,
gewoon. Gewoon niet.
Ik ben er gewoon niet goed in. En niet
omdat ik het niet kan, maar gewoon omdat
dat niet mijn…
Ja.
Nee, maar Angele, daarentegen… Angele,
jij bent echt iemand die heel goed mensen
kan verbinden. Jij weet precies: Jij moet
met die, of jij moet dit, of ga nou eens
dit doen, of… Daar ben je echt een
kunstenaar in.
Ja, dat is grappig, he?
Diana zegt: Het is toch mooi bedacht door
boven om mensen op je pad te zetten die
je op het juiste pad zet.
Ja, ben ik ook helemaal mee eens. En,
Diana, vind jij ook niet dan, dat het
gewoon soms zo iemand vanuit de supermarkt…
Ik heb zelfs echt met iemand in de supermarkt
een gesprek gehad, waar ik geloof ik twee
jaar lang wat aan heb gehad, ofzo!
Ja?
Dat ik echt dacht: Ah! Waarom heb ik dat…
Dat is echt heel lang geleden, maar dat is
voor mij zo een eye-opener geweest,
omdat ik op dat gegeven moment niemand
had, en die wellicht eventjes dat pushje
kon geven.
En… Ja.
Maar dat is ook wel, he. Want ik denk,
daarom vind ik het ook zo leuk…
Daarom ben ik ook met mijn
Vibe-community bezig, omdat ik denk:
Het is zo veel makkelijker om de ander…
Om te zien wat de anderen nodig hebben of
wat de ander zou moeten doen, of wat de
ander zou helpen.
Dat dat heel makkelijk is om te zeggen:
Doe jij even zo, want dat gaat heel goed
voor jou. En dat kunnen we nu met elkaar
doen, natuurlijk.
Ja, nee, zeker. Helemaal mee eens. Je bent
daar echt een kei in.
Maar jij ziet het dan ook voordat een
andere het ziet. Dat vind ik net…
Met dat “Nooit meer op dieet”, weet je.
Je was ervan overtuigd, dat dat, weet je,
dat dat; die inzichten geven, en noem
maar op. En nu komt steeds meer naar voor,
al dat diëten werkt niet.
Nee, dat is ook zo.
Je bent met je tijd vooruit. Dus de clou
is…
Ja, de clou is?
Om trouw aan jezelf te blijven!
Ja, dat is waar, want ik ben op de tijd
vooruit, ja.
En niet opgeven omdat…
Omdat het misschien niet passend is, ofzo.
Zullen we ons hoofd gewoon hart en ziel
gaan noemen?
Ja, dat mag.
Mag dat? Mag gewoon.
Regelmatig visualiseer ik mijn hoofd naar
de achterzijde van mijn knietjes.
Ja, maar Alexandra, je bent zo een
intelligente vrouw, je hebt je hoofd,
weet je, jouw hoofd…
Oh! Wacht effe! Je ging… Je stopte! Ik
weet niet of het bij iedereen was.
Maar je zei: Je bent zo een intelligente
vrouw, je hebt je hoofd…
Je hebt je hoofd nodig. Het is zonde om je
hoofd weg te doen. Want je hoofd heb je
nodig. Alleen, je hebt niet nodig, die
negatieve dingen die je zegt: Kan niet,
mag niet.
Nee, precies, dus het is soms wel effe
handig om je hoofd effe te laten snoozen.
Ja, ik kan het niet, hoor.
Nee? Is wel grappig, he, want jij lijkt
mij zo heel erg, dat je gewoon…
Jij kan heel goed je gevoel volgen, dus
dan lijkt het alsof je hoofd effe uitstaat.
Maar zeg je, je hoofd staat nooit uit?
Ook niet met mediteren?
Kan toch niet?
Dat vind ik grappig!
Nee, dat moet toch. Je moet… Bij
mediteren moet je hoofd stil zijn en in
rust en alle gedachtes gaan voorbij en…
Nou, echt. Volgens mij hebben we dit
gesprek al een keer gehad. Maar je hoofd…
kan niet uit!
Dat heeft niet iedereen gehoord, dus we
doen het nog een keer.
Je hoofd kan niet uit!
Ook niet bij die goeroes in Indië?
Natuurlijk niet.
Maar, de kunst is om niet naar je
gedachtes te luisteren.
Om ze gewoon te laten.
Ja.
Maar: Wat zit er nog in de wasmachine?
Dat is dan ook een punt. Dan moet je niet
denken: Oh, dat moet ik er nog uithalen…
Het drogen duurt zo lang, zou ik het dan
zo doen, of… Nee.
Maak er geen verhaal van.
Precies!
Ja, mooi.
Monique zegt: Dat heb ik ook, mensen komen
gewoon op mijn pad. Je zoekt er niet naar,
maar het komt gewoon.
En als je gaat zoeken, dan komen ze niet.
Nee, echt niet. Vind je niet, dat je soms
zo een gesprek, dat je dan denkt:
Later…
Ja, weet je, dat je dat zo… ziet wat ik
nodig had ofzo, of nu kan ik er weer
tegenaan, of nu…
Nu voel ik het weer.
Ja.
Vind ik boeiend.
Ja.
Corry zegt: Het verrijkte mijn leven op
een geweldige manier, heb eens mezelf
kunnen helpen en help nu met liefde
anderen. M’n liefdevolle gids, medium.
Ik weet het niet, het is een moeilijke zin.
Maar Corry is denk ik weg, want die zegt:
Succes.
Hey, kijk wie we daar hebben! Marian is er
weer!
Marian.
Marian, heb je al een nieuw kantoor,
atelier?
Ja, die was er ook mee bezig.
Ja, Diana: Ik kan mijn hoofd ook niet stil
krijgen hoor, met meditatie. Ben ik gewoon
gezellig met z’n tweeën, maar één is de
leider.
Wat ik altijd doe, is m’n hoofd op een
stoel zetten naast me.
Dus mijn gedachtes zet ik op een stoel,
maar het werkt voor mij, he.
En die zet ik dan naast me. Of ik zeg
tegen m’n gedachtes… Ik zeg iets,
bijvoorbeeld…
Stilte, ofzo.
Dan zeg ik heel de tijd dat woord “Stilte”
of ik kijk naar een kaarsvlam,
in gedachtes.
En dan kan je redelijk je hoofd aan de
kant zetten, want de kunst is gewoon om
ons hoofd een opdracht te geven.
Ja, precies.
Want, ik vind ook, effe reclames maken
voor je meditaties op Inside Timer, dat
is een App. Daar staan hele vele meditaties
van Rosita. En dat helpt ook, omdat ik dan
kan naar je stem luisteren of wat voor
stem dan ook, maakt niet uit.
Maar dan wordt het ook fijner.
Ik val altijd in slaap met
geluid-meditatie, persoonlijk.
Ja? Oh.
Zo heb ik ook eens iemand die me een
verhaaltje vertelt en doe ik even m’n
ogen dicht en val ik in slaap.
Grappig.
Dus voor mij werkt muziek het beste.
Ahja.
Alexandra zegt…
Schrijf mijn naam eens goed, Alexandra!
Angele staat er nu eigenlijk, hoor.
We nemen Rosita eens een keer mee op een
Hoofd-Los-Dag!
En hier zegt Joke: José noemde het e-mail
met mediteren. Niet openen, dus.
Oh, dus dan is de gedachte een soort
e-mail die je niet opent.
Zo begrijp ik hem.
Ohja!
Dat is ook een slimme, ja.
Niets mee doen, gewoon in het postvak “in”
laten staan, ongelezen.
En die WhatsAppjes kun je ook prima
laten staan, tot irritatie van anderen.
Ja, dan kun je gewoon denken.
En dat is dan… Ja, dat is waar.
Maar, als je bijvoorbeeld die… Ik zie nu
Facebook staat bij mij ook open, omdat ik
de reacties ook daar bekijk. Maar dan
zie ik bijvoorbeeld 12 berichtjes die ik
dan heb. Dat heeft Facebook zo gedaan,
omdat mijn hersenen dan, willen dat dan
wegwerken. Het is fijn als het 0 is.
Maar daarom heb ik ook alles uit. Bij mij
krijg ik geen meldingen, zeg maar, op m’n
telefoon.
Ja. Dus dat maakt het ook nuttig, he.
Want dat is het natuurlijk in deze tijd,
als ik het dan heb over mediteren en
je hoofd rustig maken. Je hoofd is
natuurlijk heel druk in deze tijd.
Ja, goed. Vroeger ook, denk ik. Ik denk
echt dat het niet anders is, hoor.
Ik denk alleen dat we een andere…
We moeten ook stoppen, denk ik, met
te zeggen dat het vroeger allemaal beter
was.
Nee, maar dat hebben ze als eens gezegd,
dat we nu in één maand zoveel informatie
die vroeger een heel jaar over deed ofzo.
Denk je niet, dat wij… Weet je, wij zijn
gekomen van de hagedissen, ofzo.
Of waar kwamen we alweer vandaan? Van de
kikkervissen?
Ik dacht van apen!
Kan ook, kan mij niet schelen. We kwamen
ergens vandaan. Alles is geëvolueerd.
Dus de mens is ook geëvolueerd. Ik denk
niet, dat ons brein nu niet evolueerd.
Dus dit hoort er allemaal bij?
Ja, dat denk ik wel. Maar, weet je,
misschien ben ik wat simpel.
Ja.
Marian zegt: Nee, nog niet. Ben wel lekker
aan het opruimen in m’n atelier in
voorbereiding voor de verhuizing naar
mijn nieuwe atelier.
Ik ook!
Ja?
Ik ook. Ook aan het opruimen, weggooien…
Dit weg, dat heb ik niet meer nodig.
Alsof ik al ga verhuizen.
Nou, heel goed.
Diana, dank je wel voor al je leuke vragen
en ook een mooie dag nog.
Oh, zitten we al op het eind, misschien?
Ja, precies. We zitten al bijna op een uur,
hoor. Wij lullen wel, he!
Aan het repeteren!
Bij spiritueel uurtje, dus ja, wij weten
dat wij altijd uitlopen, he.
Maar het is wel een goed moment, denk ik,
om af te ronden.
Tenzij je nog iets leuk wil zeggen.
Nee, maar weet je, als we dan een inspiratie
voor de week mee kunnen geven.
Oh, dat is leuk. Daar eindigen we mee.
Ik verzin het ter plekke!
Ja, maar ik vind het een goed idee.
Nou, gaan we eens kijken over wat
geïnspireerd… We kunnen ontvangen.
Nou, weet je, dan denk ik dat ik ga zeggen,
dat we vooral van onszelf moeten houden
deze week. Dat we moeten kijken, waarin
wij de liefde voor onszelf kunnen voelen,
kunnen ervaren. En die ook kunnen
spreiden. Want ik geloof namelijk dat we
nooit voor onszelf alleen leven. Dus op
het moment, dat wij van onszelf houden,
wij kunnen inzien, hoe bijzonder en hoe
uniek we zijn, we dat ook aan anderen
kunnen geven. Dus… Weet je, hou van
jezelf deze week.
Prachtig!
Dankjewel, en ik spreek je volgende week!
Tot volgende week!